Οι ΄Αγιοι Πάντες ως δείκτες πορείας

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ» (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27–30) 🜋 19.06.2022

🙏 Οἱ Ἅγιοι Πάντες ὡς δεῖκτες πορείας
📜 «Εἶπε ὁ Κύριος στούς μαθητές του: Ὅποιος λοιπόν μέ ὁμολογήσει μπροστά στούς ἀνθρώπους, θά τόν ὁμολογήσω καί ἐγώ μπροστά στόν οὐράνιο Πατέρα μου· ὅποιος μέ ἀρνηθεῖ μπροστά στούς ἀνθρώπους, θά τόν ἀρνηθῶ καί ἐγώ μπροστά στόν οὐράνιο Πατέρα μου. Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν πατέρα ἤ τή μητέρα περισσότερο ἀπό ἐμένα δέν μοῦ εἶναι ἄξιος· καί ὅποιος δέν παίρνει τόν σταυρό του καί δέν μέ ἀκολουθεῖ, δέν μοῦ εἶναι ἄξιος. Τότε ἔλαβε τόν λόγο ὁ Πέτρος καί τοῦ εἶπε: Νά, ἐμεῖς τά ἀφήσαμε ὅλα καί σέ ἀκολουθήσαμε· τί θά συμβεῖ λοιπόν σέ ἐμᾶς; Ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε: Σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ἐσεῖς πού μέ ἀκολουθήσατε, ὅταν ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου καθίσει στόν ἔνδοξο θρόνο του, κατά τή νέα δημιουργία, θά καθίσετε καί ἐσεῖς σέ δώδεκα θρόνους, γιά νά κρίνετε τίς δώδεκα φυλές τοῦ Ἰσραήλ. Καί ὅποιος ἄφησε σπίτια ἤ ἀδελφούς ἤ πατέρα ἤ μητέρα ἤ γυναίκα ἤ τέκνα ἤ χωράφια χάριν τοῦ ὀνόματός μου, θά πάρει ἑκατό φορές περισσότερα καί θά κληρονομήσει αἰώνια ζωή. Πολλοί πρῶτοι θά γίνουν τελευταῖοι καί πολλοί τελευταῖοι θά γίνουν πρῶτοι.»

🜋 ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Ὁ ζωογόνος ἥλιος μέσα ἀπό τήν πανσοφία τοῦ Δημιουργοῦ δίνει μέ τίς εὐεργετικές ἀκτῖνες του σέ ὁλόκληρη τήν πλάση καί τή δημιουργία τή δυνατότητα νά ζεῖ, νά ἀναγεννιέται καί νά προσφέρει δωρεά ἀνεκτίμητη σέ ὅλο τόν κόσμο. Μέ ἀνάλογο τρόπο ἡ πνοή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στήν Ἐκκλησία, μέσα στόν κόσμο καί τήν ἱστορία, εἶναι ἥλιος πνευματικός πού θερμαίνει καί φωτίζει τόν ἄνθρωπο. Ὡς φῶς καί ζωή τόν καθιστᾶ ἱκανό νά ἐργάζεται μέ τέτοιο τρόπο τό «καθ’ ὁμοίωσιν», ὥστε νά ἀξιώνεται νά γίνεται ἕνας «κατά χάριν Θεός».

Κυριακή σήμερα τῶν Ἁγίων Πάντων. Πρώτη Κυριακή μετά ἀπό αὐτή τῆς ἁγίας Πεντηκοστῆς, καί ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τά πρόσωπα ὅλων τῶν ἁγίων, καί εἰδικά τῶν ἁγίων μαρτύρων. Λιτανεύουμε σήμερα τήν εἰκόνα ἐκείνων πού μέ τή μαρτυρία καί τό μαρτύριό τους εἶναι οἱ κατεξοχήν διαπρύσιοι κήρυκες καί πανηγυριστές τῆς πνοῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σέ μιά ἀπό τίς εὐχές τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, μέσω τοῦ ὁποίου μεταδίδεται πλούσια ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ἱερέας προσεύχεται νά διατηρήσει ὁ νεοφώτιστος «ἀλώβητη» τή σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτή τήν εὐχή ἀγωνίστηκαν διά βίου οἱ Ἅγιοι Πάντες νά τήν κάνουν πραγματικότητα μέ τήν πίστη καί τή στήριξη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στή ζωή καί στίς ἀποφάσεις τους. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός ἔκανε αὐτή τήν πραγματικότητα νά ξεπεράσει τά ὅρια τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου ἀξιώνοντας τούς ἁγίους νά εἶναι παρακαθήμενοι στόν οὐράνιο θρόνο.

Διαβάζουμε τά συναξάρια καί θαυμάζουμε νέους ἀνθρώπους πού δέν λυπήθηκαν τά νιάτα τους, πλούσιους πού δέν λογάριασαν τά πλούτη τους, ἀξιωματούχους πού ἀπαξίωσαν τή θέση τους καί τόσους ἄλλους ἀνθρώπους πού δέν θεώρησαν τίποτε περισσότερο καί ἀξιότερο στή ζωή τους ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἄδειασαν τούς ἑαυτούς τους καί γέμισαν μέ τό Πανάγιο Πνεῦμα· καταστάθηκαν ἔτσι πνευματέμφοροι, δοχεῖα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, μολονότι ἦσαν ἀδύναμοι, πολλές φορές δέ ἀπαξιωμένοι καί περιθωριοποιημένοι, «ἀνεξεταστέοι μονίμως» στίς ἐξετάσεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου.

🜋 Μιά σωτήρια ὑπόμνηση
Ἰδιαιτέρως στήν ἐποχή μας, πού δίνει τήν ἐντύπωση λόγω τῆς ἀποστασίας καί ἀπομάκρυνσης τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Θεό ὅτι ὁ διάβολος ἐπιβάλλεται παντοῦ, ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Πάντων εἶναι μιά ζωογόνος ὑπόμνηση, ὅτι «ζεῖ Κύριος ὁ Θεός». Σήμερα, πού ὅλοι, καί ὅλα, φαίνεται νά ἔχουν κάνει τίς «μακράν» τοῦ Θεοῦ ἐπιλογές τους, καί μόνο ἡ ἀναφορά στούς Ἁγίους Πάντες ἐνεργεῖ τόσο ἀφυπνιστικά, τόσο σωτήρια, τόσο μεταμορφωτικά στούς «ἔχοντες ὦτα ἀκούειν». Οἱ Ἅγιοι Πάντες σήμερα, οἱ φίλοι καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, μᾶς ἁπλώνουν τό χέρι καί μᾶς καλοῦν νά ζήσουμε, παρά τήν ἁμαρτωλότητά μας, τόν δικό τους πόθο γιά ἁγιότητα.

🜋 Ἡ κατά Θεόν ἀγάπη
Ἡ ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καθίσταται μέσα ἀπό τή σημερινή, κατάλληλη γιά τήν ἡμέρα εὐαγγελική διήγηση, ἡ κοινή γλώσσα τῶν Ἁγίων Πάντων. Τό ζητούμενο στήν ἀναζήτηση τῆς ἁγιότητας, ὅπως ὁ Θεός μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή μᾶς παραγγέλλει, εἶναι νά μετατρέπουμε τή φυσική ἀγάπη πρός τόν πατέρα καί τή μητέρα, τούς ἀδελφούς καί τούς συγγενεῖς, τήν τίμια ἐργασία καί ἀπόκτηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, σέ ὑπαρξιακή ἀναφορά στό ἅγιο ὄνομά Του. Μᾶς καθιστᾶ σήμερα ὑπεύθυνους νά προσέξουμε μήπως ἡ στρεβλή θεώρηση τῶν ἐπίγειων δεσμῶν μας μᾶς κάνει νά ξεστρατίσουμε ἀπό τήν ὁδό τῆς ἁγιότητας.

Ὅ,τι κάνουμε σέ αὐτόν τόν κόσμο, τό κάνουμε ἐπικαλούμενοι τήν ἁγιοπνευματική χάρη τοῦ Θεοῦ, μέ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τήν εἰκόνα του μέσα στόν κόσμο, πού εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Οἱ Ἅγιοι Πάντες, ἀδελφοί μου, μᾶς καλοῦν νά κάνουμε ἀντικείμενο τῆς προσευχῆς μας τή φρον τίδα νά μή χάσουμε τόν πόθο τῆς ἁγιότητος ἐπιδιώκοντας νοσηρά τό χειροκρότημα τῶν ἀνθρώπων. Δέν εἶναι ἡ σημερινή ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ γιά ὁμολογία μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα ἀντιμισθία γιά τήν καλή μας διαγωγή, ἀλλά τό ἅπλωμα τῆς ἀγάπης του ἀπό ἐδῶ καί σήμερα μέχρι τήν αἰωνιότητα τῆς Βασιλείας του, στήν ὁποία εἴμαστε προσκεκλημένοι ὅλοι.

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ» (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27–30) 🜋 19.06.2022

🙏 Οἱ Ἅγιοι Πάντες ὡς δεῖκτες πορείας
📜 «Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμέ, οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμέ, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος, εἶπεν αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας, ἢ ἀδελφούς, ἢ ἀδελφάς, ἢ πατέρα, ἢ μητέρα, ἢ γυναῖκα, ἢ τέκνα, ἢ ἀγρούς, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται, καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. Πολλοὶ δὲ ἔσον ται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.»

🙏ΑΜΗΝ

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ», τῆς «Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» 📜 3603