Κυριακή της Σαμαρείτιδος

7.986 social media engagement

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «της Σαμαρείτιδος» (Ἰωάν. δ΄ 5-42) 🜋 22.05.2022

🙏 Τό ζωντανό νερό
📜 «Έφτασε έτσι σε μια πόλη της Σαμάρειας που λεγόταν Συχάρ, κοντά στο χωράφι που είχε δώσει ο Ιακώβ στο γιο του τον Ιωσήφ. 6Εκεί βρισκόταν το πηγάδι του Ιακώβ. Ο Ιησούς, κουρασμένος από την πεζοπορία, κάθισε κοντά στο πηγάδι· ήταν γύρω στο μεσημέρι.Οι μαθητές του είχαν πάει στην πόλη ν’ αγοράσουν τρόφιμα. Έρχεται τότε μια γυναίκα από τη Σαμάρεια να βγάλει νερό. Ο Ιησούς της λέει: «Δώσ’ μου να πιω». Εκείνη τού απάντησε: «Εσύ είσαι Ιουδαίος κι εγώ Σαμαρείτισσα. Πώς μπορείς να μου ζητάς να σου δώσω νερό να πιεις;» –επειδή οι Ιουδαίοι αποφεύγουν κάθε επικοινωνία με τους Σαμαρείτες. Ο Ιησούς της απάντησε: «Αν ήξερες τη δωρεά του Θεού και ποιος είν’ αυτός που σου λέει “δώσ’ μου να πιω”, τότε εσύ θα του ζητούσες κι εκείνος θα σου έδινε ζωντανό νερό». Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, εσύ δεν έχεις ούτε καν κουβά, και το πηγάδι είναι βαθύ· από πού, λοιπόν, το ’χεις το τρεχούμενο νερό; Αυτό το πηγάδι μάς το χάρισε ο προπάτοράς μας ο Ιακώβ· ήπιε απ’ αυτό ο ίδιος και οι γιοι του και τα ζωντανά του. Μήπως εσύ είσαι ανώτερος απ’ αυτόν;» Ο Ιησούς της απάντησε: «Όποιος πίνει απ’ αυτό το νερό θα διψάσει πάλι· όποιος όμως πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θ’ αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας». Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, δώσ’ μου αυτό το νερό για να μη διψάω, κι ούτε να έρχομαι ως εδώ για να το παίρνω». Τότε ο Ιησούς της είπε: «Πήγαινε να φωνάξεις τον άντρα σου κι έλα εδώ». «Δεν έχω άντρα», απάντησε η γυναίκα. Ο Ιησούς της λέει: «Σωστά είπες, “δεν έχω άντρα”· γιατί πέντε άντρες πήρες κι αυτός που μαζί του τώρα ζεις δεν είναι άντρας σου· αυτό που είπες είναι αλήθεια». Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, βλέπω ότι εσύ είσαι προφήτης· οι προπάτορές μας λάτρεψαν το Θεό σ’ αυτό το βουνό· εσείς όμως λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα βρίσκεται ο τόπος όπου πρέπει κανείς να τον λατρεύει». «Πίστεψέ με, γυναίκα», της λέει τότε ο Ιησούς, «είναι κοντά ο καιρός που δε θα λατρεύετε τον Πατέρα ούτε σ’ αυτό το βουνό ούτε στα Ιεροσόλυμα. Εσείς οι Σαμαρείτες λατρεύετε αυτό που δεν ξέρετε· εμείς όμως λατρεύουμε αυτό που ξέρουμε, γιατί η σωτηρία έρχεται στον κόσμο από τους Ιουδαίους. Είναι όμως κοντά ο καιρός, ήρθε κιόλας, που οι πραγματικοί λάτρεις θα λατρεύσουν τον Πατέρα με τη δύναμη του Πνεύματος, που αποκαλύπτει την αλήθεια· γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας αυτούς που τον λατρεύουν. Ο Θεός είναι πνεύμα. Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με τη δύναμη του Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια». Του λέει τότε η γυναίκα: «Ξέρω ότι θα έρθει ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός· όταν έρθει εκείνος, θα μας τα εξηγήσει όλα». «Εγώ είμαι», της λέει ο Ιησούς, «εγώ, που σου μιλάω αυτή τη στιγμή». Εκείνη την ώρα ήρθαν οι μαθητές του κι απορούσαν που συνομιλούσε με γυναίκα. Βέβαια, κανείς δεν του είπε «τι συζητάς;» ή «γιατί μιλάς μαζί της;» Τότε η γυναίκα άφησε τη στάμνα της, πήγε στην πόλη κι άρχισε να λέει στον κόσμο: «Ελάτε να δείτε έναν άνθρωπο που μου είπε όλα όσα έχω κάνει στη ζωή μου· μήπως αυτός είναι ο Μεσσίας;» Βγήκαν, λοιπόν, από την πόλη κι έρχονταν σ’ αυτόν. Στο μεταξύ οι μαθητές τον παρακαλούσαν και του έλεγαν: «Διδάσκαλε, φάε κάτι». Αυτός όμως τους είπε: «Εγώ έχω να φάω τροφή που εσείς δεν την ξέρετε». Οι μαθητές έλεγαν μεταξύ τους: «Μήπως του ’φερε κανείς να φάει;» Αλλά ο Ιησούς τους είπε: «Δικιά μου τροφή είναι να εκτελώ το θέλημα εκείνου που με έστειλε, και να φέρω σε πέρας το έργο του. Εσείς συνηθίζετε να λέτε “τέσσερις μήνες ακόμη, κι έφτασε ο θερισμός”. Εγώ σας λέω: σηκώστε τα μάτια σας και κοιτάξτε τα χωράφια. Ασπροκοπούν από τα στάχυα τα ώριμα, έτοιμα κιόλας για το θερισμό. Ο θεριστής αμείβεται για τη δουλειά του και συνάζει καρπό για την αιώνια ζωή, έτσι ώστε μαζί να χαίρονται κι αυτός που σπέρνει κι αυτός που θερίζει. Γιατί εδώ αληθεύει η παροιμία “άλλος είναι που σπέρνει κι άλλος που θερίζει”. Εγώ σας έστειλα να θερίσετε καρπό που γι’ αυτόν εσείς δεν κοπιάσατε· άλλοι μόχθησαν, κι εσείς μπήκατε εκεί να θερίσετε το δικό τους κόπο». Πολλοί από τους Σαμαρείτες εκείνης της πόλης πίστεψαν σ’ αυτόν, εξαιτίας της μαρτυρίας της γυναίκας που έλεγε: «Μου είπε όλα όσα έχω κάνει». Όταν λοιπόν οι Σαμαρείτες ήρθαν κοντά του, τον παρακαλούσαν να μείνει μαζί τους· κι έμεινε εκεί δύο μέρες. Έτσι, πίστεψαν πολύ περισσότεροι ακούγοντας τα λόγια του κι έλεγαν στη γυναίκα: «Η πίστη μας δε στηρίζεται πια στα δικά σου λόγια· γιατί εμείς οι ίδιοι τον έχουμε τώρα ακούσει και ξέρουμε πως πραγματικά αυτός είναι ο σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός».

🜋 Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ἕνα γεγονός πού ἔλαβε χώρα πρίν ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Τοῦτο δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό γεγονός τῆς συνάντησης τοῦ Κυρίου μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ μιά γυναῖκα καταγόμενη ἀπό τή Σαμάρεια. Τά μηνύματα πού ὡς εὔοσμο θυμίαμα ἀναδύονται ἀπό τή σημερινή εὐαγγελική διήγηση εἶναι ἀναμφισβήτητα κατ’ ἐξοχήν ἀναστάσιμα καί προσιδιάζουν ἀπόλυτα στό χαρμόσυνο κλίμα τῆς περιόδου.

Ὁ Χριστός, «κεκοπιακώς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας», μέσα στόν καύσωνα καί τόν κόπο τῆς ἡμέρας, μαζί μέ τούς μαθητές καί πιστούς ἀκολούθους του, φτάνει λίγο ἔξω ἀπό τήν πόλη Συχάρ. Οἱ μαθητές πηγαίνουν στήν πόλη γιά νά ἀγοράσουν κάποια τρόφιμα, ἐνῶ ἐκεῖνος κάθεται νά ξεκουραστεῖ γιά λίγο σέ ἕνα πηγάδι «πλησίον τοῦ χωρίου ὅ ἔδωκεν Ἰωσήφ Ἰακώβ τῷ υἱῷ αὐτοῦ». Ἐκεῖ τόν πλησιάζει μιά γυναῖκα, ἡ ὁποία εἶχε καταγωγή ἀπό τή Σαμάρεια, κρατώντας ἕνα σκεύος γιά νά τό κατεβάσει στό βάθος τοῦ πηγαδιοῦ καί νά ἀντλήσει νερό. Ἤθελε ἔτσι νά ἱκανοποιήσει τή φυσική της δίψα καί νά μεταφέρει νερό στούς οἰκείους της, ὥστε νά ξεδιψάσουν καί ἐκεῖνοι.

🜋 Τό δῶρο πού Ἐκεῖνος κομίζει
Ὁ Χριστός ἀπό τήν ἄλλη, ὁ παντογνώστης Σωτῆρας τοῦ κόσμου, ἀποφασίζει μέσω τοῦ διαλόγου πού ἀκολουθεῖ, νά εἰσέλθει στό βαθύ πηγάδι τοῦ «εἶναι» αὐτῆς τῆς γυναίκας, γιά νά προσφέρει τή σωτηρία στήν ψυχή της, νά τήν ξεδιψάσει ἀπό τήν ξηρότητα τῆς ἁμαρτίας, μέ ἐκεῖνο τό νερό πού καί αὐτή μέ τή σειρά της θά μποροῦσε ἔκτοτε νά μεταδώσει θεραπευτικά στούς συνανθρώπους της.

Ὁ Ἰησοῦς, «ὁ στεγάζων ἐν ὕδασι τά ὑπερῷα αὐτοῦ», προχωρεῖ, ζητάει νά πιεῖ νερό ἀπό αὐτήν τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, τό πρόβατο αὐτό πού σωτηρία μπορεῖ νά βρεῖ μόνο στή δική του μάνδρα. Ἐκεῖνος γνωρίζει μέν ὡς πάνσοφος τίς ποικίλες φυλετικές, ἐθνολογικές, θρησκευτικές διαφορές πού οἱ ἄνθρωποι ὑψώνουν ὡς τείχη μεταξύ τους, ἀναγνωρίζει ὅμως μόνο τό ἀνθρώπινο πρόσωπο πάνω ἀπό κάθε μεταπτωτική διαφοροποίησή του, πού πονάει καί ὑποφέρει μακριά του.

🜋 Ἕνα διαφορετικό νερό
Ὁ Χριστός λέει στή γυναῖκα ἀπό τή Σαμάρεια, καί μέσω αὐτῆς σέ ὅλα τά ἔθνη, ὅτι ἐκεῖνος ἐπιθυμεῖ νά τήν εὐεργετήσει μέ μιά δωρεά πού ὅμοιά της δέν ἔχει δεχθεῖ, μέ νερό πού ὅμοιό του δέν ἔχει βρέξει ποτέ τά χείλη της. Παρακολουθοῦμε λοιπόν σέ τοῦτες τίς εὐαγγελικές ἀράδες τό ἐνδιαφέρον καί τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τήν κένωσή του, τήν κατάδυσή του στό βάθος τῆς ἀνθρώπινης αὐτῆς ψυχῆς, χωρίς ὅρους καί χωρίς ὅρια. Χρειάζεται νά κατανοήσουμε ὡς παιδαγωγούμενοι ὅτι στά δικά του θεϊκά μάτια δέν ἔχουν καμία ἀξία καί καμία σημασία οὔτε τά δικά του ἀνδρικά Ἰουδαϊκά ἐνδύματα, οὔτε τά γυναικεῖα Σαμαρειτικά τῆς συνομιλήτριάς του. Ὁ Χριστός τήν καλεῖ νά φωνάξει τόν ἄντρα της καί τῆς ἀποκαλύπτει μέ τήν παντογνωσία του ὅτι ἡ ζωή της μέχρι ἐκείνη τή στιγμή ἦταν ζωή νοσηρά κοινωνική. Δέν τήν ἀπαξιώνει, δέν τήν ὑποβιβάζει, δέν τή διαπομπεύει στούς ἀνθρώπους καί συμπολίτες της, ἀλλά τῆς ἀντιπροτείνει μιά καινούργια κοινωνία, αὐτή τῆς ἀληθινῆς προσκυνήσεως τοῦ Θεοῦ, τῆς «ἐν πνεύματι» δηλαδή «καί ἀληθείᾳ» προσκυνήσεώς του.

Ἰουδαίους καί Σαμαρεῖτες τούς χώριζαν ἔριδες γιά τό πῶς πρέπει νά προσκυνεῖται ὁ Θεός· τούς χώριζαν μεταξύ τους, τούς χώριζαν καί ἀπό τόν Θεό. Ὁ Θεός, ὅμως, ἔχει ἤδη ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη διευκρινίσει ὅτι ἡ ψυχή μας μπορεῖ νά τόν δοξάζει «ἐν παντί τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ». Ὁ τρόπος, λοιπόν, καί ὄχι ὁ τόπος, κάνει τόν γνήσιο προσκυνητή, τόν αὐθεντικό κοινωνό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί τῆς εἰκόνας του μέσα στόν κόσμο, πού εἶναι ὁ συνάνθρωπος.

Ἡ Σαμαρείτισσα ξεδιψασμένη μέ ἕνα ἀληθινά πρωτόγνωρο ξεδίψασμα τρέχει νά μεταδώσει τή γνήσια, καί γι’ αὐτό πειστική χαρά της στούς συνανθρώπους της. Εἴθε, ἀδελφοί μου, νά γίνει ἡ μίμησή της καί δικό μας ἀναστάσιμο βίωμα καί κήρυγμα.

🖋️Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «της Σαμαρείτιδος» (Ἰωάν. δ΄ 5-42) 🜋 22.05.2022

🙏 Τό ζωντανό νερό
📜 «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας, λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακὼβ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὑτοῦ· ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. Ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας, ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη. Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Δός μοι πιεῖν. Οἱ γὰρ Μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν, ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι. Λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις· Πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὤν, παρ᾿ ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; Οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις. Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· Εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ; Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· Πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου, διψήσει πάλιν· ὃς δ᾿ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος, οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ, μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου, καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. Ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· Οὐκ ἔχω ἄνδρα. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις, οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ. Οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε, ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Γύναι, πίστευσόν μοι, ὅτι ἔρχεται ὥρα, ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ Πατρί. Ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν, ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν. Ἀλλ᾿ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ Πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ Πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. Πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν, ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή. Οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται, ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν ἅπαντα. Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι. Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπε· Τί ζητεῖς; ἤ, τί λαλεῖς μετ᾿ αὐτῆς; Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνή, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· Δεῦτε, ἴδετε ἄνθρωπον, ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός; Ἐξῆλθον οὖν ἐκ τῆς πόλεως, καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν. Ἐν δὲ τῷ μεταξύ, ἠρώτων αὐτὸν οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες· Ῥαββί, φάγε. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν, ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε. Ἔλεγον οὖν οἱ Μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· Μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν; Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν, ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με, καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. Οὐχ ὑμεῖς λέγετε, ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστι, καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; Ἰδού, λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν, καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι πρὸς θερισμὸν ἤδη. Καὶ ὁ θερίζων, μισθὸν λαμβάνει, καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ, καὶ ὁ θερίζων. Ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων, καὶ ἄλλος ὁ θερίζων. Ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν, ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε. Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικός, μαρτυρούσης· Ὅτι εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα. Ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ᾿ αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας. Καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ. Τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον· Ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν· αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν, ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός. »

🙏ΑΜΗΝ

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ», τῆς «Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» 📜 3599