Γνωρίζετε τί αἰτεῖσθε;

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ» 📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής Ε´ ΝΗΣΤΕΙΩΝ «ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ» (Μάρκ. ι΄ 32-45) 🜋 10.04.2022

🙏 Γνωρίζετε τί αἰτεῖσθε;
📜 «Ἐκεῖνον τόν καιρόν, πῆρε πάλι κατά μέρος τούς δώδεκα καί ἄρχισε νά τούς λέγει ἐκεῖνα πού πρόκειται νά συμβοῦν, ὅτι δηλαδή, νά, ἀνεβαίνουμε στά Ἱεροσόλυμα καί ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου θά παραδοθεῖ στούς ἀρχιερεῖς καί στούς Γραμματεῖς, καί θά τόν καταδικάσουν σέ θάνατο καί θά τόν παραδώσουν στούς ἐθνικούς, καί θά τόν ἐξευτελίσουν καί θά τόν μαστιγώσουν καί θά τόν πτύσουν καί θά τόν θανατώσουν, καί τήν τρίτη ἡμέρα θά ἀναστηθεῖ. Τόν πλησιάζουν ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης, οἱ γιοί τοῦ Ζεβεδαίου, καί τοῦ λέγουν: Διδάσκαλε, θέλουμε ὅ,τι σοῦ ζητήσουμε νά μᾶς τό κάνεις. Αὐτός τούς εἶπε: Τί θέλετε νά κάνω γιά ἐσᾶς; Αὐτοί τοῦ εἶπαν: Ὅρισε νά καθίσουμε ὁ ἕνας στά δεξιά σου καί ὁ ἄλλος στά ἀριστερά σου κατά τήν ἔνδοξη παρουσία σου. Ὁ Ἰησοῦς τούς εἶπε: Δέν ξέρετε τί ζητᾶτε. Μπορεῖτε νά πιεῖτε τό ποτήριο πού πίνω ἐγώ καί νά βαπτισθεῖτε τό βάπτισμα πού ἐγώ βαπτίζομαι; Καί αὐτοί τοῦ εἶπαν: Μποροῦμε. Ὁ Ἰησοῦς εἶπε σέ αὐτούς: Τό μέν ποτήριο πού πίνω ἐγώ, θά τό πιεῖτε, καί τό βάπτισμα πού ἐγώ βαπτίζομαι, θά τό βαπτισθεῖτε· ἀλλά τό νά καθίσετε ἀπό τά δεξιά μου καί ἀπό τά ἀριστερά μου, δέν εἶναι δικό μου δικαίωμα νά τό παραχωρήσω, ἀλλά θά δοθεῖ σέ ἐκείνους, γιά τούς ὁποίους ἔχει ἑτοιμασθεῖ. Καί οἱ δέκα πού τό ἄκουσαν, ἄρχισαν νά ἀγανακτοῦν ἐναντίον τοῦ Ἰακώβου καί τοῦ Ἰωάννου. Ὁ Ἰησοῦς τούς κάλεσε καί τούς λέγει: Ξέρετε ὅτι ἐκεῖνοι πού ἀρέσκονται νά κυβερνοῦν τά ἔθνη, στήν πραγματικότητα καταδυναστεύουν τά ἔθνη καί ἐκεῖνοι πού θεωροῦνται ἄρχοντές τους τά καταπιέζουν. Σέ ἐσᾶς, ὅμως, δέν πρέπει νά εἶναι ἔτσι, ἀλλά ἐκεῖνος πού θέλει νά γίνει μέγας ἀνάμεσά σας, νά εἶναι ὑπηρέτης σας, καί ἐκεῖνος πού θέλει νά εἶναι πρῶτος ἀπό ἐσᾶς, νά εἶναι δοῦλος ὅλων· ἄλλωστε, καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου δέν ἦλθε γιά νά τόν ὑπηρετήσουν, ἀλλά γιά νά ὑπηρετήσει καί νά δώσει τή ζωή του ὡς λύτρο χάριν ὅλων.»

🜋 ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΓΓΥΣ
Βρισκόμαστε λίγο πρίν τό Πάθος τοῦ Κυρίου μας. Ὁ Χριστός, τέλειος ὡς πρός τή θεία καί τήν ἀνθρώπινη φύση του, πορεύεται ἐνσυνείδητα τόν δρόμο, ὑπάκουος μέχρι θανάτου στό θέλημα τοῦ Πατρός. Ὅλη του ἡ πορεία ἀπό τή σάρκωσή του καί ἐντεῦθεν εἶναι μιά πορεία πρός τή θυσία ὑπέρ τοῦ κόσμου.

Τό νεογέννητο βρέφος στήν ἀγκαλιά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πού εἴδαμε πρίν, μέσα στή φάτνη τῶν ἀλόγων ζώων, εἶναι ὁ προορισμένος Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Τό «Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου», πού ψάλαμε τά Χριστούγεννα, ἑνώνεται μέσα στό μέγα μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μέ τό «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου», πού θά ψάλουμε τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἑορτολογικά ἀλλά καί διδακτικά, καθώς πρός τήν ἴδια ἀκριβῶς κατεύθυνση καί σωστική προοπτική «σήμερον» συμβαίνουν. Βλέπουμε ὅτι, κατά τόν λόγο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ἔπρεπε νά κρεμασθεῖ ἀπό τοῦ Σταυροῦ, ὄχι ἁπλῶς κάποιος ἀθῶος, ἀλλά ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ Ἅγιος Ἰσχυρός, γιά νά ζήσει ὁ κόσμος.

Τό παράδειγμα τῆς ὁσίας Μαρίας
Πέμπτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν σήμερα, καί ἡ Ἐκκλησία προβάλλει ἕνα πρόσωπο, αὐτό τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, πού κατεξοχήν ἔλαβε ζωή ἀπό τόν χαρισάμενο τή ζωή, τόν σταυρωθέντα καί ἀναστάντα Λυτρωτή. Ἐνῶ πορευόταν κάνοντας χρήση τῆς ἐλευθερίας της, ὑπόδουλη στά πάθη τῆς σάρκας, ζώντας τή μακράν τοῦ Θεοῦ διαγωγή καί περιπλάνησή της ἀπό τούς χρόνους τῆς νεότητάς της, ἐκεῖνος ἐπενέβη καί τῆς προσέφερε τή σωτηρία.

Ἄς δοῦμε γιά λίγο τά παιδαγωγικότατα βιογραφικά της στοιχεῖα. Ἡ ὁσία Μαρία καταγόταν ἀπό τήν Αἴγυπτο καί ἔζησε τόν ἕκτο αἰώνα, τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ. Ὅταν ἦταν δώδεκα ἐτῶν, ξέφυγε ἀπό τήν προσοχή τῶν γονιῶν της καί πῆγε στήν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου ἐπί δεκαεπτά χρόνια ζοῦσε ἄσωτη ζωή. Ἔπειτα πῆγε στά Ἱεροσόλυμα μέ πολλούς ἄλλους προσκυνητές ἀπό περιέργεια νά παρευρεθεῖ στήν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὅταν θέλησε νά μπεῖ στόν Ναό τῆς Ἀναστάσεως, τήν ἡμέρα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἔνιωσε κάποια ἀόρατη δύναμη μέσα της, πού τήν ἐμπόδιζε νά μπεῖ, ἐνῶ τό πλῆθος ἔμπαινε ἀνεμπόδιστα. Ἐπειδή ἡ καρδιά της πληγώθηκε ἀπό αὐτό τό γεγονός, ὑποσχέθηκε νά ἀλλάξει ζωή. Ὅταν γύρισε μετά στήν ἐκκλησία, τότε πιά εἰσῆλθε χωρίς καμιά δυσκολία. Τότε προσκύνησε τό Τίμιο Ξύλο καί, χωρίς νά λησμονήσει τήν ὑπόσχεση πού ἔδωσε, ἀναχώρησε τήν ἴδια ἡμέρα ἀπό τά Ἱεροσόλυμα κι ἀφοῦ πέρασε τόν Ἰορδάνη, μπῆκε στά ἐνδότερα μέρη τῆς ἐρήμου. Ἐκεῖ ἔζησε ἐπί σαράντα ἑπτά χρόνια μιά ζωή πολύ σκληρή καί ἀσυνήθιστη, χωρίς νά δεῖ ἄνθρωπο, ἀλλά ἔχοντας μοναδικό της θεατή τόν Θεό, προσευχόταν μόνη σέ ἐκεῖνον. Τόσο μάλιστα ἀγωνίστηκε, ὥστε ὑπερέβη τήν ἀνθρώπινη φύση καί ἀπέκτησε ζωή πάνω στή γῆ ἀγγελική καί ὑπεράνθρωπη. Τόσο ὑψώθηκε διαμέσου τῆς ἀπάθειας, ὥστε περπατοῦσε πάνω στά νερά τοῦ ποταμοῦ χωρίς νά βυθίζεται. Ὅταν πάλι προσευχόταν, σηκωνόταν ἀπό τή γῆ ψηλά στόν ἀέρα καί στεκόταν μετέωρη. Περί τό τέλος τῆς ζωῆς της ἔτυχε νά συναντήσει κάποιον ἐρημίτη, πού λεγόταν Ζωσιμᾶς, τόν ὁποῖο παρακάλεσε, ἀφοῦ τοῦ διηγήθηκε ὅλη της τή ζωή, νά τῆς φέρει τά ἄχραντα Μυστήρια γιά νά κοινωνήσει. Ἐκεῖνος τό ἔπραξε τό ἑπόμενο ἔτος, τή Μεγάλη Πέμπτη.

Ὅταν ὅμως, τήν ἑπόμενη χρονιά, ὁ Ζωσιμᾶς ξαναγύρισε, βρῆκε τήν Ὁσία νεκρή, ξαπλωμένη στή γῆ, καί κοντά της ἕνα σημείωμα, πού ἔγραφε: «Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, θάψον ὦδε τό σῶμα τῆς ἀθλίας Μαρίας. Ἀπέθανον τήν αὐτήν ἡμέραν, καθ’ ἥν ἐκοινώνησα τῶν ἀχράντων Μυστηρίων. Εὔχου ὑπέρ ἐμοῦ».

🜋 Ἡ ταπείνωση τῶν ἁγίων Ἀποστόλων
Ὅλοι μας μοιάζουμε μέ τήν ὁσία Μαρία τήν Αἰγυπτία, ἀλλά καί μέ τούς ἁγίους Ἀποστόλους, πού οὔτε ἐκεῖνοι μποροῦσαν ἀρχικά νά κατανοήσουν τί θά πεῖ νά εἶσαι μαθητής τοῦ Χριστοῦ, ὅπως φαίνεται στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Γιά τοῦτο λοιπόν ἄς τούς μιμηθοῦμε τουλάχιστον, καθώς πορευόμαστε πρός τό τέλος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, στήν ταπείνωσή τους, πού στόν κατάλληλο καιρό ἀξίωσε τούς μέν ἁγίους Ἀποστόλους νά κατανοήσουν τό θέλημα τοῦ Διδασκάλου, τή δέ ὁσία Μαρία τήν Αἰγυπτία νά προκρίνει τή μετάνοια ἀπό τή φαυλότητα τῆς ἁμαρτίας.

🖋️Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ» 📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής Ε´ ΝΗΣΤΕΙΩΝ «ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ» (Μάρκ. ι΄ 32-45) 🜋 10.04.2022

🙏 Γνωρίζετε τί αἰτεῖσθε;
📜 «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τοὺς δώδεκα Μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν· Ὅτι ἰδού, ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ, καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν, καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ, καὶ μαστιγώσουσιν αὐτόν, καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης, οἱ υἱοὶ Ζεβεδαίου, λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν, ποιήσῃς ἡμῖν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Δὸς ἡμῖν, ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου, καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου, καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι, βαπτισθῆναι; Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Δυνάμεθα. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Τὸ μὲν ποτήριον, ὃ ἐγὼ πίνω, πίεσθε· καὶ τὸ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι, βαπτισθήσεσθε· τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασται. Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου. Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ’ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· καὶ γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.»

🙏ΑΜΗΝ

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ», τῆς «Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» 📜 3593