«Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ» (Ματθ. θ΄ 1-8) 🜋 24.07.2022

🙏 «Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»
📜 «Ἐκεῖνον τόν καιρόν, ἀφοῦ ἐπιβιβάστηκε ὁ Ἰησοῦς στό πλοῖο, διέσχισε τή λίμνη καί ἦλθε στήν πόλη του. Ξαφνικά τοῦ ἔφεραν ἕναν παράλυτο ξαπλωμένο ἐπάνω σέ κρεβάτι· καί ὁ Ἰησοῦς ὅταν εἶδε τήν πίστη τους εἶπε στόν παραλυτικό: Ἔχε θάρρος, παιδί μου· σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες σου. Καί ἀμέσως, κάποιοι ἀπό τούς γραμματεῖς εἶπαν μέσα τους: Αὐτός βλασφημεῖ. Καί ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἀντιλήφθηκε τίς σκέψεις τους, εἶπε: Γιατί ἐσεῖς σκέπτεστε πονηρά μέσα στίς καρδιές σας; Τί εἶναι δηλαδή εὐκολότερο, νά πῶ, συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες σου, ἤ νά πῶ, σήκω καί περπάτησε; Γιά νά μάθετε ὅμως ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου ἔχει ἐξουσία ἐπί τῆς γῆς νά συγχωρεῖ ἁμαρτίες – τότε λέγει στόν παράλυτο: Σήκω ὄρθιος, πάρε τό κρεβάτι σου καί πήγαινε στό σπίτι σου. Καί ἀφοῦ σηκώθηκε, μετέβη στό σπίτι του. Ὅταν τό εἶδαν αὐτό τά πλήθη, θαύμασαν καί δόξασαν τόν Θεό, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τέτοια ἐξουσία στούς ἀνθρώπους.»

🜋 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ
Ἕνα πολύ χαρακτηριστικό γεγονός, πού γιά μιά ἀκόμη φορά διδακτικώτατα μᾶς παρέχει τή δυνατότητα νά κολυμπήσουμε στό πέλαγος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, εἶναι αὐτό τῆς σημερινῆς θεραπείας τοῦ παραλυτικοῦ ἀπό τόν Χριστό. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά οἱ Γραμματεῖς, παρόντες, δυστυχῶς, σέ κάθε ἐποχή μέσα ἀπό τήν ἔκφραση τῆς συγκεκριμένης νοοτροπίας, δέν ἐπιθυμοῦν νά δοῦν τό θαῦμα, δέν κατανοοῦν τόν πόνο τοῦ συνανθρώπου, δέν εὐγνωμονοῦν τόν δωρεοδότη Θεό. Ποιός ἄνθρωπος ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς καί ἐθνικῆς παράδοσης, ὁ ὁποῖος στοιχειωδῶς διασώζει ἐντός του τήν ἀνθρωπιά, δέν θά χαιρόταν μέ ὅ,τι σήμερα ὁ Χριστός ἐπιτελεῖ; Βλέπουμε ὅμως γιά μιά ἀκόμη φορά τούς διδασκάλους τοῦ Νόμου καί ὁδηγούς τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐποχῆς, τυφλωμένους στόν παραλογισμό τῆς τυπολατρίας τους, νά κατακρίνουν καί πάλι τόν ἀγαθοποιό Θεό.

🜋 Ἡ πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ
πρός κάθε κατεύθυνση ὅτι αὐτή εἶναι ἡ μεγίστη τῶν ἀρετῶν. Οἱ Γραμματεῖς, καί οἱ τότε καί οἱ σημερινοί, δέν ἐπιθυμοῦν νά συμμετέχουν στό πανηγύρι τοῦ Χριστοῦ, δέν ἀγαποῦν τόν Θεό, οὔτε ὅμως καί τόν ἄνθρωπο˙ ἀγαποῦν μόνο καί ἐπιθυμοῦν τήν παρανοϊκή ἐμμονή στά δικαιώματα καί στά συμφέροντά τους. Ὁ Χριστός σέ κάθε περίσταση μέ πολλή διάκριση κατά τήν τριετή δημόσια δράση καί διδασκαλία του θέλησε νά τούς καλέσει σέ συναίσθηση καί μετάνοια. Ἡ ἐπιθυμία του ἀνέκαθεν ἦταν καί εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά σωθοῦν καί νά ἔρθουν σέ ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειας. Πρός τοῦτο ἔπαθε, ἀπαξιώθηκε καί σταυρώθηκε, μένοντας πιστός στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα.

Ἐπιθυμία τῶν Γραμματέων δέν ἦταν ἡ σωτηρία οὔτε ἡ δική τους οὔτε τοῦ κόσμου, ἀλλά ἡ σωτηρία τοῦ κέρδους πού θεωροῦσαν ὅτι εἶχαν ἐκμεταλλευόμενοι τήν ἱερότερη ἀναζήτηση τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι αὐτή τῆς κοινωνίας του μέ τόν ἀληθινό Θεό. Ὁ Κύριός μας ὅμως ἦρθε γιά νά σώσει τόν κόσμο ἀπό τήν κίβδηλη σωτηρία πού τοῦ ἐπέβαλαν οἱ αὐτόκλητοι σωτῆρες του, οἱ Γραμματεῖς. Ἦρθε νά προσφέρει ἕνα κέρδος ἀλλότριο ἀπό αὐτό πού ἐκεῖνοι μέχρι τότε θεοποιημένο προέβαλλαν: τό κέρδος τῆς συμμετοχῆς στή ζωή τοῦ ἄλλου, ἐκείνου τοῦ κέρδους πού ἐκπηγάζει ἀπό τήν ἀνακούφιση ἑνός ταλαιπωρημένου ἀσθενοῦς ἀνθρώπου, ἀπό τό γέλιο καί τή χαρά ἑνός φτωχοῦ παιδιοῦ πού ποτέ δέν τοῦ εἶχαν προσφέρει ἕνα παιχνίδι, ἀπό τήν ἀπαντοχή ἑνός φυλακισμένου πού θεωροῦσε ὅτι κανέναν δέν ἔχει γιά νά τόν ἐπισκεφθεῖ.

🜋 Ἡ δική μας ἀπάντηση
Ὁ Χριστός μᾶς καλεῖ καί πάλι σήμερα μέσα ἀπό τήν ἐπέμβασή του, πού εἶναι συνάμα τό πιό ζωντανό κήρυγμα, νά θυμηθοῦμε, νά ἐργασθοῦμε, ἀλλά καί νά ποθήσουμε αὐτό τό ξεχασμένο κέρδος, συγχρόνως ὅμως νά προσέξουμε νά μήν γίνουμε μικροί, ἤ καί μεγάλοι ἀκόμα, μιμητές τῆς παρακαταθήκης τῶν Γραμματέων. Καθημερινά ζοῦμε τό θαῦμα τῆς ἐπέμβασης τοῦ Θεοῦ καί στή δική μας ζωή καί σέ αὐτή τῶν συνανθρώπων μας. Ἡ διάσωση τῆς ἀνθρωπιᾶς μας, ἡ ὁποία δέν εἶναι καθόλου δεδομένη σύμφωνα μέ ὅσα ὁ σημερινός κόσμος φρονεῖ, δέν εἶναι μόνο μιά εὐεργεσία δική μας πρός τόν συνάνθρωπο, ἀλλά κατά κύριο λόγο εἶναι μιά ἀντίστροφη εὐεργεσία, στήν ὁποία εὐεργετούμενοι εἴμαστε ἐμεῖς. Ἡ ἀντίληψη πού καί τότε ἐπικρατοῦσε καί σήμερα ἐπικρατεῖ, συχνά μάλιστα μέ διδασκάλους, ἄρχοντες αὐτοῦ τοῦ κόσμου δυστυχῶς, εἶναι ὅτι τό κοινωνικό, τό ὑλικό, τό χρηματικό κέρδος, μπορεῖ νά καλύψει πολλές ἀβαρίες σέ ἠθικό καί πνευματικό ἐπίπεδο.

Ἔτσι ὅμως ὅλα τά παραπάνω καθίστανται κανόνας, γίνονται αὐτονόητα καί δεδομένα, ἐνῶ ὡς μέγα ζητούμενο ἀναδεικνύεται τελικά ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος πού πορεύεται σέ τούτη τή ζωή μέ πιστότητα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί συναίσθηση ὅτι εἶναι πραγματικά ἄνθρωπος. Εἶναι πιά καιρός, παρά τή ραστώνη τῶν ἡμερῶν καί τῶν διακοπῶν, πού μακάρι καθένας ἀπό ἐμᾶς νά ἔχει τή δυνατότητα νά κάνει, πρίν προβοῦμε σέ σκληρή κριτική γιά τούς ἀδελφούς μας, νά ἀναζητήσουμε καί πάλι ἐντός μας τόν ἄνθρωπο μέ ταπεινό φρόνημα καί αὐτομεμψία, τόν ἄνθρωπο τῆς προσευχῆς πρός τόν φιλάνθρωπο Δεσπότη Χριστό.

🖋️Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ» (Ματθ. θ΄ 1-8) 🜋 24.07.2022

🙏 «Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»
📜 «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐμβὰς ὁ Ἰησοῦς εἰς πλοῖον, διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδού, προσέφερον αὐτῷ παραλυτικόν, ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Καὶ ἰδού τινες τῶν Γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτος βλασφημεῖ. Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν, εἶπεν· Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; Τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν· Ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι· ἢ εἰπεῖν· Ἔγειρε καὶ περιπάτει; Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. Καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. Ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν, καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεόν, τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.»

🙏ΑΜΗΝ

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ», τῆς «Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» 📜 3608