Πολλοί οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως οἱ ἐκλεκτοί

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ» (Λουκ. ιδ΄ 16-24, Ματθ. κβ΄ 14) 🜋 11.12.2022

🙏 Πολλοί οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως οἱ ἐκλεκτοί
📜 «Εἶπε ὁ Κύριος τήν ἑξῆς παραβολή: Ἕνας ἄνθρωπος ἑτοίμασε μεγάλο δεῖπνο καί κάλεσε πολλούς· καί τήν ὥρα τοῦ δείπνου ἔστειλε τόν δοῦλο του νά εἴπει στούς καλεσμένους: Ἐλᾶτε, γιατί ὅλα εἶναι ἕτοιμα ἤδη. Καί διά μιᾶς ἄρχισαν ὅλοι νά δικαιολογοῦνται. Ὁ πρῶτος τοῦ εἶπε: Ἀγόρασα ἕνα χωράφι καί πρέπει νά πάω νά τό δῶ: σέ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένο. Καί ἄλλος εἶπε: Ἀγόρασα πέντε ζεύγη βοδιῶν καί πηγαίνω νά τά δοκιμάσω· σέ παρακαλῶ, θεώρησέ με δικαιολογημένο. Καί ἄλλος εἶπε: Νυμφεύθηκα καί γιά αὐτό δέν μπορῶ νά ἔλθω. Ἐπέστρεψε ἐκεῖνος ὁ δοῦλος καί εἶπε αὐτά στόν κύριό του. Τότε ὀργίστηκε ὁ οἰκοδεσπότης καί εἶπε στόν δοῦλο του: Πήγαινε γρήγορα στίς πλατεῖες καί στούς δρόμους τῆς πόλεως, καί φέρε ἐδῶ τούς φτωχούς καί τούς ἀναπήρους καί τούς χωλούς καί τούς τυφλούς. Καί εἶπε ὁ δοῦλος: Κύριε, ἔγινε ὅπως διέταξες, καί ἀκόμη ὑπάρχει χῶρος. Καί ὁ Κύριος εἶπε πρός τόν δοῦλο: Βγές στούς δρόμους καί στούς φράκτες τῶν χωραφιῶν καί ἀνάγκασέ τους νά ἔλθουν γιά νά γεμίσει τό σπίτι μου. Σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι κανείς ἀπό ἐκείνους τούς ἄνδρες πού εἶναι καλεσμένοι, δέν θά γευθεῖ τό δεῖπνο μου. Γιατί πολλοί εἶναι οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως οἱ ἐκλεκτοί.»

🜋 ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
Κυριακή τῶν Προπατόρων σήμερα, καί καθώς πλησιάζουμε αἰσίως στή μεγάλη καί εὔσημη ἑορτή τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας, ἡ Ἐκκλησία μας θεωρεῖ σκόπιμο νά μᾶς φέρει στή μνήμη μία ἀπό τίς πλέον διδακτικές παραβολές τοῦ Εὐαγγελίου. Κάποιος ἄνθρωπος θέλησε νά παραθέσει ἕνα μεγάλο δεῖπνο, μιά λαμπρή δεξίωση θά λέγαμε, καί ἀποφάσισε νά καλέσει πολλούς νά παρευρεθοῦν ὡς συνδαιτυμόνες καί νά συμμετάσχουν στή γιορτή. Ὅλα εἶχαν ὀργανωθεῖ στήν ἐντέλεια· οἱ προσκλήσεις εἶχαν ἑτοιμαστεῖ καί παραδοθεῖ στούς παραλῆπτες ἀπό καιρό. Ποιός, ἄραγε, δέν θά ἤθελε νά λάβει μιά τέτοια πρόσκληση; Ποιός τάχα δέν θά ζήλευε τούς προσκεκλημένους τοῦ φιλότιμου οἰκοδεσπότη καί δέν θά ἐπιθυμοῦσε νά βρίσκεται στή θέση τους;

Ὅταν ὅμως ἔφτασε ἡ καθορισμένη ὥρα, καί ἐνῶ τό δεῖπνο ἦταν ἤδη ἕτοιμο, ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἔστειλε τόν δοῦλο του νά ἐνημερώσει τούς προσκεκλημένους, ὥστε νά προσέλθουν στήν οἰκία του, ὅπου περίμενε νά τούς ὑποδεχθεῖ προσωπικά ὁ ἴδιος, νά γευθοῦν τά ἐκλεκτά ἐδέσματα καί νά ἀπολαύσουν τά πλούσια ἀγαθά του. Τότε ὅμως κάτι πολύ παράδοξο συνέβη· οἱ προσκεκλημένοι τοῦ οἰκοδεσπότη, ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον, ἀπέπεμψαν τόν δοῦλο ἄπρακτο, κάποιοι μέ εὐγένεια, ἄλλοι πιό ἀπότομα, καί ἀπέρριψαν τήν πρόσκληση τοῦ οἰκοδεσπότη προβάλλον τας διάφορες εὔσχημες δικαιολογίες γιά τήν ἄρνησή τους νά παρευρεθοῦν στό δεῖπνο, ἀλλά καί νά τιμήσουν μέ τόν τρόπο αὐτόν ἐκεῖνον πού τούς εἶχε καλέσει.

🜋 Μιά ἀβασάνιστη ἀπόρριψη
Οἱ προσκεκλημένοι τοῦ δείπνου δέν ἦσαν βεβαίως ὑποχρεωμένοι νά ἀποδεχθοῦν ἐξαρχῆς τήν πρόσκληση τοῦ οἰκοδεσπότη· ἐξάλλου, οἱ ποικίλες ὑποχρεώσεις τους ἦταν ἀσφαλῶς πολύ σημαντικές γιά τούς ἴδιους. Ἀπορρίπτοντας ὅμως τήν πρόσκληση, οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἔδειξαν μέ τόν πιό σαφή τρόπο ὅτι ἀξιολογοῦσαν τίς προσωπικές τους ὑποθέσεις ὡς πιό ἐπείγουσες ἀπό τό δεῖπνο καί ὅτι περιφρονοῦσαν ἐκεῖνον πού μέ τέτοια διάθεση προσφορᾶς τό εἶχε ἑτοιμάσει. Καθώς μάλιστα εἶχαν προσκληθεῖ ἀπό καιρό, θά μποροῦσαν νά ἔχουν ρυθμίσει τό πρόγραμμά τους ἔγκαιρα, ὥστε καί τίς ὑποχρεώσεις τους νά διευθετήσουν, ἀλλά καί νά μήν ἐμποδισθοῦν νά προσέλθουν στή μεγάλη γιορτή πού τούς περίμενε. Ἀντ’ αὐτοῦ ὅμως ἐπέλεξαν νά ἀγνοήσουν καί νά προσβάλουν τόν οἰκοδεσπότη, μόνο καί μόνο γιά νά μήν ξεβολευτοῦν οἱ ἴδιοι.

Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, ὁ φιλότιμος οἰκοδεσπότης πού μᾶς καλεῖ στό αἰώνιο Δεῖπνο τῆς Βασιλείας Του. Ἐμεῖς ὅμως πολύ συχνά, ἐπικαλούμενοι διάφορες προφάσεις, εὔλογες καί θεμιτές ἐνδεχομένως, δέν ἀνταποκρινόμαστε στό κάλεσμά του. Δέν ἀξιολογοῦμε, ἀλίμονο, τήν πρόσκλησή του ὡς ἀσύγκριτα πιό σημαντική ἀπό ὁποιαδήποτε βιοτική μέριμνα καί κοσμική ἀσχολία. Ἔχουμε ἱεραρχήσει τίς προτεραιότητές μας μέ στρεβλό τρόπο, ἐξοβελίζοντας τόν Θεό ἀπό τήν καθημερινότητά μας καί ἀδιαφορώντας γιά τό μεγάλο δῶρο τῆς σωτηρίας πού μᾶς προσφέρει μέ ὅλη του τήν ἀγάπη. Καταδικάζουμε ἔτσι οἱ ἴδιοι τόν ἑαυτό μας στή δυστυχία, ἀφοῦ ἐπιλέγουμε νά ζήσουμε χωρίς Θεό, μακριά ἀπό τήν παρουσία του πού μᾶς χαρίζει τή ζωή, καί μετατρέπουμε τήν ὕπαρξή μας σέ μιά ἀπέραντη κόλαση.

🜋 Ὀλίγοι οἱ ἐκλεκτοί
Ὁ ἄνθρωπος μοιάζει, δυστυχῶς, πολλές φορές νά μήν συνειδητοποιεῖ ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος πού ἔχει ἀνάγκη τόν Θεό, καί ὄχι ὁ Θεός πού ἔχει ἀνάγκη τόν ἄνθρωπο. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἤδη παρούσα, καί ἡ ἔλευσή της δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τή δική μας στάση ἀπέναντί της. Τό μεγάλο δεῖπνο ὁ Οἰκοδεσπότης θά τό παραθέσει ὁπωσδήποτε· ἔστω κι ἄν αὐτοί πού ἦσαν ἀρχικά προορισμένοι νά παρευρεθοῦν σέ αὐτό ἀστοχήσουν καί ἀποτύχουν, ἡ θέση τους δέν θά μείνει σέ καμία περίπτωση κενή. Θά ἀναπληρωθεῖ ἀπό ἄλλους, οἱ ὁποῖοι θά ἀνταποκριθοῦν μέ προθυμία στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί θά ἀξιωθοῦν τῆς δεσποτικῆς χαρᾶς, ἀκόμη καί ἄν φαινομενικά δέν πληροῦσαν ἀπό πρίν τά κριτήρια τῆς πρόσκλησης· ἔχουν ὅμως τόν πόθο νά συμμετάσχουν στό μεγάλο δεῖπνο, καθώς συνειδητοποιοῦν πλήρως τήν ἀξία του, καί διαθέτουν τήν ἐπίγνωση ὅτι δέν ἔχουν προσκληθεῖ δικαιωματικά σέ αὐτό, ἀλλά κατά χάριν, δικαιωμένοι ἀπό τό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

🖋️Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ» (Λουκ. ιδ΄ 16-24, Ματθ. κβ΄ 14) 🜋 11.12.2022

🙏 Πολλοί οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως οἱ ἐκλεκτοί
📜 «Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα, καὶ ἐκάλεσε πολλούς· καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὑτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· Ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· Γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης, εἶπε τῷ δούλῳ αὑτοῦ· Ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· Κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμούς, καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκός μου. Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.»

🙏ΑΜΗΝ

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ», τῆς «Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» 📜 3628