Ἡ γέννηση τοῦ Θεανθρώπου

📖 Το Ευαγγέλιο της Κυριακής «ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ» (Ματθ. α´ 1-25) 🜋 18.12.2022

🜋 ΜΙΑ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΡΟΣΜΟΝΗ
«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαβίδ, υἱοῦ Ἀβραάμ». Κυριακή σήμερα πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα καί ἡ σοφία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας καθιέρωσε νά διαβάζεται κατά τή θεία Λειτουργία ἡ συγ κεκριμένη Εὐαγγελική περικοπή, ἡ ἀρχή δηλαδή τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου.

Ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη ἐκπροσωπεῖται σήμερα προγονικά στήν ἑορταστική αὐτή σύναξη, τήν πολυπληθή χορεία πού ὑποδέχεται μέ προσ μονή τή θεία Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Ἄντρες καί γυναῖκες, πλούσιοι καί φτωχοί, ἐγγράμματοι καί ἀμαθεῖς, ἁμαρτωλοί κάθε εἴδους, τάξεως, φυλῆς, ἐθνικότητας καί γλωσσικῆς παραδόσεως, ἀλλά πλάι σέ αὐτούς καί ἄνθρωποι μέ γνήσια πίστη στόν Θεό ἀναμένουν τήν ἔλευση τοῦ Σωτήρα, πού ἔρχεται ὡς «σεισμός γῆς», κατά τόν ἁγιοπατερικό λόγο, γιά νά ἐπιφέρει τομή στήν ἀνθρώπινη ἱστορία καί νά τήν χωρίσει σέ πρό αὐτοῦ καί μετά αὐτόν. Ὅλη ἡ Παλαιά Διαθήκη ἀποτελεῖ τήν ἱστορία τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἀλλά καί συνάμα ἀποτυπώνει «ἐν σκιᾷ καί γράμματι» τήν προετοιμασία ὁλόκληρης τῆς ἀνθρωπότητας γιά νά δεχθεῖ τόν Λυτρωτή καί τή σωτηρία πού εἶναι ὁ ἴδιος.

🜋 Ἡ δυνατότητα τῆς σωτηρίας
Πολλές εἶναι οἱ περιστάσεις ἐκεῖνες πού ἐμπλεκόμαστε ἑκόντες-ἄκον τες στή φαύλη καί πονηρή συνήθεια νά θεωροῦμε μέ τίς ἐκφράσεις καί τή συμπεριφορά μας, μέ τίς ἐπιλογές καί τίς ἀναζητήσεις μας, μέ τόν λόγο καί τή σιωπή μας, ὅτι ὁ Θεός δέν ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά ἀναπλάσει τόν κόσμο καί νά τοῦ χορηγήσει τήν εὐκαιρία τῆς καταλλαγῆς καί τῆς συνάντησης μαζί του, ἀλλά ὅτι ἦλθε οὐσιαστικά γιά νά δημιουργήσει τή δική του «ἐλίτ», στήν ὁποία μάλιστα δικαιωματικά, «ἰδίῳ δικαίῳ», ἀνήκουμε ὅλοι οἱ «καλοί χριστιανοί».

Ὁ Χριστός ὅμως ἔρχεται –ἀσχέτως ἐάν γιά πολλούς ἀπό ἐμᾶς ὁ ἐρχομός του θά μείνει ἀνεόρταστος καί φέτος– ὡς ἀμνός ἐπί σφαγήν, γιά νά σώσει τόν πάσχοντα ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπο. Ἄς συνταχθοῦμε καί ἐμεῖς μέ τή σημερινή εὐαγγελική συντροφιά καί ἄς προσέξουμε ὅτι ὁ ἀνενδεής Θεός, ὁ Βασιλιάς τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, «ὁ ἀχώρητος παν τί», χωρεῖται στήν κοιλιά τῆς Παναγίας μητέρας του καί κινεῖται ρηξικέλευθα «τῇ ἀστραπῇ τῆς θεότητος», ἀπό τή μία πρός τό παρελθόν μέχρι τούς προπάτορές μας, τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα, καί ἀπό τήν ἄλλη πρός τό μέλλον, μέχρι τή Βασιλεία, χορηγώντας σέ ὅλους μας προσωπικά τή δυνατότητα τῆς σωτηρίας πού γίνεται πραγματικότητα, ὄχι χάριν τῆς δικῆς μας ἀξιοσύνης, ἀλλά ἀπό τήν ἀγάπη τῆς πατρικῆς καρδιᾶς του. Ὁ ἕνας τῆς ἁγίας Τριάδος μέ τή βούληση τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου», φορᾶ τήν ἀνθρώπινη σάρκα καί πτωχεύει ἑκουσίως, γιά νά πλουτίσουμε ἐμεῖς μέ τή δική του φτώχεια.

🜋 Ἡ ἄρση τῆς παρεξήγησης
Ὁ πολυώνυμος καί πολύμορφος καί πολυποίκιλος χορός τῶν ἀνθρώπων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅλες οἱ γενιές τῶν κατά ἄνθρωπον προγόνων τοῦ Χριστοῦ, συμψάλλουν σήμερα μαζί μας τό «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε». Μαζί τους ὅλοι ἐμεῖς ψάλλουμε ὕμνο δοξαστικό καί εὐχαριστήριο γιά τοῦ Χριστοῦ τή Γέννα. Εἴμαστε καί ἐμεῖς ὅ,τι καί ἐκεῖνοι ὑπῆρξαν, ἄνθρωποι μέ ροπή πρός τήν ἁμαρτία. Θέλουμε νά δηλώσουμε στόν Χριστό ὅτι ἐπιθυμοῦμε νά ἐξαρτήσουμε τή ζωή μας ἀπό ἐκεῖνον, νά γίνουμε ἕνα μαζί του. Δέν ἔχει τόση σημασία ἄν θά τά καταφέρουμε στήν ἑρμηνεία τῶν θείων Γραφῶν. Ἄς μήν ξεχνοῦμε, ἄλλωστε, ὅτι Φαρισαῖοι καί Γραμματεῖς πού γνώριζαν τόν Μωσαϊκό Νόμο καλύτερα ἀπό ὅλους, τελικά δέν ἀποδέχθηκαν καί σταύρωσαν τόν Χριστό. Ἀντιθέτως, ὁ ἁπλός λαός πού ἐκπροσωπεῖται σήμερα στό εὐαγγελικό προσκλητήριο, δέχθηκε τό μήνυμα τῶν Προφητῶν, ὠφελήθηκε ἀπό αὐτό καί ἔτσι προσ κύνησε τή θεότητα τοῦ Χριστοῦ.

Ἄς γίνουμε λοιπόν καί ἐμεῖς ἀποδέκτες τοῦ σημερινοῦ καλέσματος, ἄς στηρίξουμε ὁ καθένας μέ τή δύναμή του τήν ἀδυναμία τοῦ ἄλλου καί ἄς προετοιμάσουμε ἔτσι τίς καρδιές μας γιά τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Τίποτε ἐπιφανειακό, τίποτα ἀνούσιο, τίποτε στεῖρα συναισθηματικό ἄς μή βαρύνει τόν φετινό ἑορτασμό καί ἄς μήν ἀμαυρώσει τήν ἀγαθή διάθεση τῆς καρδιᾶς μας. Χριστούγεννα θά πεῖ καταλλαγή μέ τόν ἀδελφό, ἐξομολόγηση, θεία Κοινωνία. «Δεῦτε ἴδωμεν», λοιπόν, «ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός»!

🖋️Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.

🙏 Ἡ γέννηση τοῦ Θεανθρώπου
📜 «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ Δαυΐδ, Υἱοῦ Ἀβραάμ. Ἀβραὰμ ἐγέννησε τὸν Ἰσαάκ· Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰακώβ· Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰούδαν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ· Ἰούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ· Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐσρώμ· Ἐσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀράμ· Ἀρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀμιναδάβ· Ἀμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών· Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών· Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάβ· Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ· Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεσσαί· Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου· Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Ῥοβοάμ. Ῥοβοὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀβιά· Ἀβιὰ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀσά· Ἀσὰ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσαφάτ· Ἰωσαφὰτ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωράμ· Ἰωρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ὀζίαν· Ὀζίας δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωάθαμ· Ἰωάθαμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἄχαζ· Ἄχαζ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐζεκίαν· Ἐζεκίας δὲ ἐγέννησε τὸν Μανασσῆ· Μανασσῆς δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀμών. Ἀμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσίαν· Ἰωσίας δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος, Ἰεχονίας ἐγέννησε τὸν Σαλαθιήλ· Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησε τὸν Ζοροβάβελ· Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀβιούδ· Ἀβιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλιακείμ· Ἐλιακεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀζώρ· Ἀζὼρ δὲ ἐγέννησε τὸν Σαδώκ· Σαδὼκ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀχείμ· Ἀχεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλιούδ· Ἐλιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλεάζαρ· Ἐλεάζαρ δὲ ἐγέννησε τὸν Ματθάν· Ματθὰν δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰακώβ· Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός. Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕως Δαυΐδ, γενεαὶ δεκατέσσαρες καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος, γενεαὶ δεκατέσσαρες· καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ, γενεαὶ δεκατέσσαρες. Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ Γέννησις οὕτως ἦν. Μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτούς, εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου. Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὤν, καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος, ἰδού, Ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ, λέγων· Ἰωσήφ, υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ἁγίου. Τέξεται δὲ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν· Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ Προφήτου, λέγοντος· Ἰδού, ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται Υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ· ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον, Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου, ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ Ἄγγελος Κυρίου, καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτήν, ἕως οὗ ἔτεκε τὸν Υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον· καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.»

🙏ΑΜΗΝ

«ΦΩΝΗ ⳩ ΚΥΡΙΟΥ», τῆς «Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» 📜 3629