…Πρώτα να ζητάτε την Βασιλεία και την Δικαιοσύνη του Θεού! (Ματθ. Ϛ´ 33)
σχόλιο στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής 10 Ιουλίου 2016
Όλοι ψάχνουν το δίκιο τους, μια δικαιοσύνη αναζητάνε. Το βλέπεις παντού, στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση, γέμισαν φωνές και τσακωμοί τα πάνελ των τηλεοπτικών εκπομπών. Έγινε μια έρευνα σε σχέση με το ύψος των ντεσιμπέλ των τηλεοπτικών εκπομπών απ’ την δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα. Το αποτέλεσμα προφανές: τα μέσα πια σχεδόν αφόρητα. Παντού δίκαια συγκρούονται και τα μέσα μας ταράζονται. Κι εμείς χωριζόμαστε σε μπάντες και παρατάξεις. Εύκολα βρίσκουμε -και συχνά χωρίς να το πολυσκεφτούμε- ένα στρατόπεδο έκφρασης για να συγκρουστούμε με τον άλλον. Κι αναζητάμε τα δίκια μας, δικαιοσύνη απαιτούμε! Δικαιοσύνη που θα πρέπει να συγκρουστεί με το δίκιο τ’ αλλουνού. Ποιό το σωστό και ποιό το λάθος;
Ο Χριστός μου λέει στο Ευαγγέλιο ότι πρώτα πρέπει να ζητάω την Βασιλεία και την Δικαιοσύνη του Θεού. Κι έρχομαι και σαστίζω γιατί βλέπω γύρω μου δικαιοσύνες συγκρουόμενες, χωρίς καμία συνάφεια μεταξύ τους. Γιατί κι αυτή να μην ανήκει σ’ αυτές; Αν απομονώναμε το λόγο του Χριστού και τον εμφανίζαμε ως ρητό, τότε στ’ αλήθεια μια τέτοια απορία θα έστεκε, και μάλιστα θα αποκτούσε και βαρύτητα. Ο Χριστός όμως πριν να μου πει αυτό, μου λέει ότι θα πρέπει να αφήσω το σύνολο των αναγκών μου στα χέρια Του, ακόμη και τα πιο απλά: την τροφή και το νερό. Δε μπορώ να είμαι εξαναγκασμένος σε κάτι και να ζητώ την Δικαιοσύνη του Θεού! Δεν μπορώ να εξυπηρετώ κάποιον άλλον και να ζητάω απ’ την άλλη τον Θεό! Όλοι συγκρούονται παντού, γιατί πάντα και όλοι κάτι εξυπηρετούν. Στη Δικαιοσύνη του Θεού δεν υπάρχει καμιά εξυπηρέτηση είτε σκοπού είτε αγαθού. Τίποτε δε σκοτίζει τα μάτια μας, η όρασή μας είναι καθαρή: η Δικαιοσύνη του Θεού είναι η Αγάπη του Θεού.
Λέγαν οι Ρωμαίοι ότι κανένας νόμος δεν εξυπηρετεί αρκετά τα συμφέροντα όλων*: το γνωρίζουμε καλύτερα απ’ το οτιδήποτε. Στη Βασιλεία όμως του Θεού όλοι καλούνται: μαζί με τα δίκια τους που μπορεί να συγκρούονται από απλές καθημερινές κόντρες μέχρι και παγκοσμίους πολέμους. Ζητάω τη Δικαιοσύνη του Θεού δεν σημαίνει ότι καρτεράω μια δικαιοσύνη “που θα ‘ρθει απ’ το διάστημα”. Αφού μας είπε ο Χριστός πως μας θέλει χωρίς να μεριμνάμε τι θα φάμε ή τι θα πιούμε, πως θα ντυθούμε και πως θα κινηθούμε. Μας παράγγειλε την Δικαιοσύνη αυτή, ως αίτημα της δικής μας προσευχής. Ακόμη και τα δίκια μας σε Δικαιοσύνη Θεού, μεταμορφώνει ο Χριστός μες την Εκκλησία Του…κι αυτή μας μαθαίνει: Εὐλογητὸς εἶ Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου! Αν δεν γίνει “δική μας”, αν δεν οικειοποιηθούμε την Βασιλεία, πώς θα τηνε ζήσουμε έπειτα;
Ιάσων Ιερομ.
*nulla lex satis commoda omnibus est
Κάτων στον Τίτο Λίβιο