Ιησούς Χριστός Νικά!
Όταν αντάμωναν οι πρώτοι χριστιανοί, κοιτάζονταν στα μάτια κι αντάλλασσαν ασπασμό λέγοντας: “Ιησούς Χριστός Νικά”. Ο άνθρωπος σήμερα που θα τ᾽ ακούσει αυτό, το θεωρεί παρωχημένο. Στους περισσότερους, η σκέψη θα πάει στη γιαγιά απ’ το χωριό που κάποτε μας σταύρωνε μονολογώντας “Ιησούς Χριστός Νικά κι όλα τα κακά σκορπά”… Κι όμως! Κι οι αρχαίοι χριστιανοί ξέρανε, κι η γιαγιά στο χωριό ήξερε -καλύτερα από εμάς! Θα πεις “η γιαγιά στο χωριό; -τι είχε ζήσει η γιαγιά στο χωριό”;
Το θέμα δεν είναι τι βλέπεις, ούτε τι ζεις αλλά πως το ζεις. Η βαθιά πίστη ότι ο Ιησούς Χριστός νικάει τα πάντα και σκορπίζει κάθε κακό, δεν ήταν μόνο ευχή, αλλά ζωή, δρόμος αντιμετώπισης της κάθε δυσκολίας… Και τι δε περάσανε; Ο περασμένος αιώνας γέμισε από αίμα, από φυγή και διωγμό. Αυτά περάσανε οι γιαγιάδες μας. Δόξα -όμως- τω Θεώ: σα πομπή ιερή επιβιώνει απ’ την αρχαιότητα του χριστιανισμού, η δοξολογία του εν Τριάδι Θεού. Η ομολογία ότι, στ’ αλήθεια, “Ιησούς Χριστός Νικά”.
Ερχόμαστε σήμερα. Ανοίγουμε τις πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών μας και βλέπουμε μια κοινωνία που ξεχνά ότι ο Ιησούς Χριστός Νικά… Οι χριστιανοί όμως ντυθήκαμε απ’ τον Χριστό -δεν πιστεύουμε σε κάποιαν αοριστολογία, ή σε κάποια παραμυθάκια που μας φτιάχνουν τη διάθεση…! Το λέμε τούτες τις μέρες στην εκκλησία: Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε!
Έρχεται, λοιπόν, ο Χριστός και δε καλεί κάποιον άλλον, αλλά εσένα κι εμένα ώστε να γίνουμε σημάδια της Ανάστασής Του. Σε τούτη εδώ τη κοινωνία που ζούμε, όχι σε κάποιαν άλλη! Δεν είμαστε μόνοι: έχουμε δύναμη απ’ τον ουρανό. Κοινωνάμε το Σώμα Του και το Αίμα Του. Μας χαρίζεται η Χάρη του Νικητή του Θανάτου! Ε, ας λάμψουμε μες την κοινωνία!
Άλλο ένα έτος περνά στο παρελθόν. Σίγουρα, τούτες τις μέρες θ’ ανταμώσουμε με κάποια γιαγιά ή θ’ ακούσουμε ιστορίες σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι για τους προγόνους μας. Ας σκεφτούμε κι ας διδαχθούμε απ’ αυτούς. Έχουν ζήσει εποχές που δεν υπήρχανε κλειδιά στις πόρτες και μοιράζονταν ό, τι είχαν, έτρεχαν στη λύπη του άλλου και στη χαρά στήνανε αυτοσχέδιες χορωδίες να εισοδέψουνε τη νύφη στην εκκλησία. Σταύρωναν κάθε αρχή και κάθε έργο. Ο Χριστός ήταν παρών. Στις καταστροφές και στους σεισμούς, Άγιοι περπατούσαν στα συντρίμμια -και τώρα περπατάνε, μα δε τους βλέπουμε όλοι.
Ιάσων Ιερομ.