Γυναίκα, μεγάλη σου η πίστη!
σκέψεις στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής 29 Ιανουαρίου 2017 (Η θεραπεία της κόρης της Χαναναίας, Ματθ. ιε’ 21-28)
Σήμερα ο Χριστός θεράπευσε την κόρη της Χαναναίας. Η Χαναναία, γυναίκα αλλόφυλη κι αλλόθρησκη, για τους Ιουδαίους ξένη. Ο Χριστός όμως δε κοίταξε τα δεδομένα των ανθρώπων αλλά την πραγματικότητα: την αυθεντικότητα της πίστης, τη σιγουριά της ελπίδας. Παρότι η γυναίκα ήταν ξένη, είχε πίστη που προσπέρασε τις συμβάσεις. Είχε πίστη που το αίτημά της στον Χριστό, το έκαμε ακλόνητο. Η πίστη της ξεπέρασε την ανθρώπινη περηφάνια, την έκανε να ξεχάσει τον εαυτό της και ν’ αφεθεί στο θέλημα του Θεού. Κι ο Θεός δεν την ξέχασε: απ’ την ώρα εκείνη το κορίτσι της θεραπεύτηκε.
Η Χαναναία προέρχονταν από τα μέρη της Τύρου και της Σιδώνας, εκεί που οι άνθρωποι ήσανε ειδωλολάτρες. Είχε μάθει ν’ αναπτύσσει με τους ανύπαρκτους θεούς μια σχέση τυπική, μια σχέση “δοῦναι και λαβεῖν”. Οι παγανιστές ζητούσαν κάτι απ’ την θεότητά τους και έταζαν σ’ αυτήν θυσίες. Όταν η θεότητα “ανταποκρίνονταν” στο αίτημα του πιστού της κι η θυσία λάβαινε χώρα, τότε αυτόματα οι σχέσεις διακόπτονταν. Ο παγανιστικός κόσμος ανέπτυξε καθολοκληρία μιαν εμπορική σχέση μεταξύ των θεοτήτων και των ακολούθων τους.
Ο Χριστός απ’ τη Χαναναία δεν αιτήθηκε κάποια θυσία, αλλά εξερεύνησε αν η γυναίκα αυτή, μπορούσε ν’ αφεθεί στο θέλημα του Θεού.
Αν πιστεύεις στον Θεό, τότε μαθαίνεις ν’ αφήνεσαι στον Θεό. Ο Χριστός δεν είναι ο απρόσωπος θεός που ‘ναι γιομάτος από πάθη και ανασφάλειες και ζητά θυσίες. Μετρά και λογαριάζει του καθενός την πίστη, σα να ‘ναι ο καθένας από ‘μας μοναδικός άνθρωπος πάνω στη γη. Γίνεται άνθρωπος και περπατά μαζί μας για να μιλήσει στον καθένα από ‘μας ξεχωριστά. Ο Θεός δε κάνει διακρίσεις. Οι άνθρωποι μαθαίνουμε να κάνουμε διακρίσεις γιατί όταν διακρίνουμε τους άλλους, διακρινόμαστε οι ίδιοι υπερυψώνοντας τον εαυτό μας πάνω από τους άλλους.
Μολονότι η Χαναναία λάτρευε τα είδωλα και είχε μάθει με τα θεία ν’ αναπτύσσει σχέσεις εμπορικές, η ίδια η ταπείνωσή της έγινε ο δρόμος για την ίαση της κόρης της που τόσο αγαπούσε. Ας μη περιμένουμε λοιπόν απ’ τον Θεό να φανερώνεται μπροστά στα μεγάλα μας λόγια και στα μεγαλεπήβολα σχέδια μας. Ο Χριστός θέλει την αυθεντικότητά μας. Ας μην προσποιούμαστε στην πίστη, ας είμαστε αληθινοί. Ο Κύριος γνωρίζει εμάς τους ίδιους περισσότερο απ᾽ όσο γνωρίζει ο καθένας τον εαυτό του. Κι αν καμιά φορά, ως άνθρωποι, αναζητούμε μια σχέση εμπορική μαζί Του, που μοιάζει μ᾽ εκείνη των παγανιστών, να σκεφτόμαστε την αλήθεια της πίστης της Χαναναίας, η οποία αφού δέχτηκε τον Χριστό ως Σωτήρα, -χωρίς να το ξέρει- απέδωκε λατρεία “ἐν πνεύματι και ἀληθείᾳ”.
Ιάσων Ιερομ.