Γεώργιον τιμήσωμεν πιστοί…!
Τα αρχαία χριστιανικά χρόνια, στους τόπους που πήγαν οι Άγιοι Απόστολοι και κήρυξαν κι έπειτα μαρτύρησαν, επισφραγίζοντας το λόγο τους με την ίδια τους τη ζωή, ιδρύθηκαν τοπικές Εκκλησίες. Οι Εκκλησίες αυτές στερεώθηκαν πάνω στο αίμα των Αποστόλων που μιμήθηκαν τον Σωτήρα Χριστό, ο Οποίος με το Αίμα της Θυσίας Του στο Γολγοθά έντυσε την Εκκλησία ολάκερη. Συνεχιστές των Αγίων Αποστόλων, οι επίσκοποι και οι κληρικοί της Εκκλησίας, συνεχίζουν ακούραστα την διάδοση του Ευαγγελικού μηνύματος στον κόσμο που τόσο για την Αλήθεια διψά, διαγράφοντας πορεία αναζήτησης από το σκοτάδι στο φως, αναζητώντας το αιώνιο Πάσχα, το πέρασμα από την σκλαβιά στην ελευθερία κι απ’ τον θάνατο στη ζωή.
Η τοπική μας Εκκλησία, της Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος, σκέπεται και φρουρείται απ’ τους Αγίους Αποστόλους που διάβηκαν στη γη της Μικρασίας, τους Αγίους Επισκόπους της Εκκλησίας που εποίμαναν τις τότε πατρίδες της Ανατολής, τους Οσίους Ασκητές, μοναχούς και μοναχές που προτίμησαν το εκούσιο μαρτύριο των δακρύων, τους ένδοξους Νεομάρτυρες που δεν λησμόνησαν τη ζωή που ο Χριστός τους χάρισε και δεν αντάλλαξαν την αιώνια δόξα μ’ εκείνη, την επίγεια, που οι διώκτες τους δολίως τους χάριζαν. Οι πατρίδες της Ανατολής δεν ξεχνιούνται γιατί σ’ αυτές κατοίκησε λαός σοφός που για πατρίδα του, ήδη από τούτην εδώ τη γη, είχε ορίσει την ουράνια κι αυτή εγίνηκε ο μοναδικός σκοπός του.
Απ’ όλους τους μεγάλους Αγίους, έναν απλό ιερέα ωστόσο, έναν καλόγερο, η τοπική μας Εκκλησία τιμά και δοξάζει ως προστάτη, τον σοφό Γεώργιο. Σοφός γιατί προτίμησε τη Σοφία του Θεού, ιερέας πανάσπιλος γιατί δε πρόδωσε στους εχθρούς το μυστήριο που ζούσε κι έτσι ο λόγος της ζωής του, σαν τους Αποστόλους του Σωτήρα Χριστού, επισφραγίστηκε απ’ το Μαρτύριό του. Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεαπολίτης, λαμπάδα φωτεινή στη δική μας ζωή, διδάσκει ότι τα λόγια χωρίς την πράξη μένουν κούφια. Όταν ο λόγος με τη πράξη δεν συμβαδίζει, τότε τα λόγια είναι γραφτό να παραμείνουνε στη λησμονιά, να ξεχαστούνε.
Ο Λόγος του Θεού όμως μένει για πάντα: σε τούτο μας χαριτώνει ο Θεός απ’ τα θαυμάσια των Αγίων Του κι εξαίσια. Προσκυνώντας το πανάχραντο και άφθορο λείψανο του Αγ. Γεωργίου του Νεαπολίτου, στον ενοριακό ναό του Αγ. Ευσταθίου, στον Περισσό, ερχόμαστε μπροστά στο θαύμα μα και στα αδιάψευστα λόγια του Χριστού, ο Οποίος μας λέει ότι Όποιος πιστεύει σ’ Εμένα, θάνατο ποτέ δεν θα γνωρίσει. Ο Αγ. Γεώργιος ο Νεαπολίτης, της Πίστης λαμπρός Ομολογητής έγινε σύσκηνος του Ιησού Χριστού και το Πανάγιο Πνεύμα σ’ αυτόν κατοίκησε κάνοντάς τον δοχείο Του. Πώς το δοχείο της Ζωής λοιπόν, θάνατο να γνωρίσει; Ο Θεός δεν είναι ιδέα. Ο Θεός είναι παρών και στους Αγίους Του, τους μιμητές Του δηλαδή, δοξάζεται.
Σήμερα ημέρα ιερή γιατί μας θυμίζει του Αγ. Γεωργίου του Νεαπολίτου η μνήμη, ότι οι Πατρίδες της Ανατολής μα και κάθε Πατρίδα από αίμα ποτίστηκε, από δάκρυα και ικεσία. Οι νεότεροι φέρουμε βάρος στους ώμους ώστε η ζωή μας να ομολογεί ό, τι και η ζωή του Νεαπολίτου Γεωργίου ομολόγησε. Η Πίστη δεν είναι λόγια, η Πίστη είναι πράξη. Η Αγάπη δεν είναι ιδεολόγημα, η Αγάπη μπορεί και μέχρι τον θάνατο να φτάσει.
Ο Αγ. Γεώργιος ο Νεαπολίτης βρίσκεται ανάμεσά μας. Μας ευλογεί και για ‘μας εύχεται. Να σκέπει την Αγιοφρούρητη Μητρόπολή μας, τον Επίσκοπό μας και συνεχιστή της δικής του Ομολογίας. Να φρουρεί κι όλους εμάς ώστε μ’ ένα στόμα και μια καρδιά αυτά που διδαχθήκαμε να τα διδάξουμε κι εμείς σ’ αυτή τη κοινωνία που ξεχνά μα ο Θεός ποτέ δεν την ξεχνάει.
Ιάσων Ιερομ.