Επικήδειος λόγος στον μακαριστό Μητροπολίτη πρ. Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας κυρό Κωνσταντίνο από τον Πανοσιολ. Αρχιμ. Τιμόθεο Ηλιάκη
Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα, σεπτή των Αρχιερέων χορεία, σεβαστοί μου Πατέρες και Αδελφοί, Κυρία Δήμαρχος, εντιμότατοι Άρχοντες, Πενθηφόρε λαέ του Θεού.
Καθήκον υπακοής προς τον Σεβασμιώτατον Ποιμενάρχη μας οδήγησε τα βήματα μου ενώπιον σας προκειμένου εκ μέρους του ιερού Κλήρου της Ι. Μητροπόλεως Ν. Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος αποχαιρετίσω τον επί μια ολόκληρη εικοσαετία διατελέσαντα Επίσκοπο και Μητροπολίτη Ποιμενάρχη και στοργικό Πατέρα μας, τον μακαριστό πλέον Μητροπολίτη Κωνσταντίνο τον Α΄.
Εις τον μεταστάντα και άπνουν αυτή την στιγμή εις το μέσω του περικαλλούς Τούτου Μητροπολιτικού Ναού εις τον οποίο προ εικοσιπενταετίας έλαβε τον υψηλό της Αρχιερωσύνης βαθμό Ιεράρχη, τον καλό και πράο τον ευγενή και δίκαιον, τον σε κάθε κίνηση και παρουσία του σεμνό και ακέραιο, τον άνθρωπο της προσευχής , της αγάπης και της υπομονής, ταιριάζουν οι θεόπνευστοι λόγοι της Σοφίας Σολομώντος « Δίκαιοι είς τον αιώνα ζώσι, και εν Κυρίω ο μισθός αυτών, και η φροντίς αυτών παρά Υψίστω. Δια τούτο λήψονται το βασίλειον της ευπρεπείας και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου, ότι τη δεξιά σκεπάσει αυτούς και τω βραχίονι υπερασπιεί αυτών» ( Σοφ.Σολομ. 5, 15-16).
Και τούτο διότι λόγω των πολλών αρετών και της θεαρέστου εργασίας του εις τον Αμπελώνα του Κυρίου κατέστησε την αγνή ψυχή του ευάρεστη είς Αυτόν και δικαιώνεται σήμερον ενώπιον του ουρανίου του Θεού Θυσιαστηρίου, στεφανούμενος με το απαραμίλλου πνευματικού κάλλους διάδημα λόγω των αγαθών αυτού έργων.
Έτσι στεφανωμένο με το διάδημα των καλών του έργων θα τον διατηρήσουμε εις την μνήμη μας Κλήρος και Λαός της Μητροπόλεως που διακόνησε με ζήλο και αυταπάρνηση επί σαράντα χρόνια ως Πρωτοσύγκελος του μακαριστού Μητροπολίτου Τιμοθέου το πρώτον ως Επίσκοπος και Μητροπολίτης το δεύτερον.
Επιτρέψατέ μου εις το σημείο αυτό να ανατρέξω στους λόγους του μακαριστού Πατέρα μας όπως τους διατύπωσε είς την πρώτη του Ποιμαντορική εγκύκλιο αμέσως μετά την ενθρόνιση του που έλαβε χώρα σε τούτο τον Μητροπολιτικό Ναόν την 11ην Ιουνίου του 1994.
«Έργον και διακονία μου εις την Ι. Μητρόπολιν μας θα είναι η δόξα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και ο αγιασμός του εμπιστευθέντος μοι υπό της Εκκλησίας μας Χριστεπωνύμου λαού μας. Επί του θέματος τούτου αδελφοί μου, επιθυμώ να σας καταστήσω γνωστόν, ότι παντού όπου η Εκκλησία με έταξεν ως διάκονόν της, ειργάσθην με όλας μου τας δυνάμεις το έργον του Σωτήρος μας, χωρίς να υπολογίσω κόπους η θυσίες. Ο Κύριος, « ός εστίν ορατής έργων ανθρώπων» ( Ιώβ 32.21) γνωρίζει την αλήθειαν των λόγων μου αυτών, υπόσχομαι δε, ότι θα εργασθώ και πάλιν με όλας μου τας δυνάμεις, «ημέρας και νυκτός» το έργον του Κυρίου, το οποίον είναι έργον σωτηρίας ψυχών».
Πολυσέβαστε Πνευματικέ μας Πατέρα τους λόγους σου τους ετήρησες , εργάσθηκες ακούραστα, έδωσες τα πάντα για την δόξα του Θεού και την Εκκλησία Του, σήκωσες με καρτερία και υπομονή τον Σταυρό της δοκιμασίας του σώματος σου, τον αγώνα τον καλό τον τελείωσες, παρέδωσες με αξιοπρέπεια και σπάνιο εκκλησιαστικό ήθος την σκυτάλη στον επόμενο «Αθλητή» τον άξιο Διάδοχο σου που σε περιέβαλλε με πρωτόγνωρη υιική αγάπη και τον περιέβαλλες με απέραντη πατρική στοργή για να ζήσουμε όλοι μεγάλες, μοναδικές στιγμές οικογενειακής αγάπης, θαλπωρής και ζεστασιάς.
Ψυχή αγιασμένη, αγγελομίμητη, ψυχή ευλογημένη, απλή και ταπεινή μας έφυγες. Πέταξες κοντά στον Θεό που αγάπησες ,τώρα απολαμβάνεις το άκτιστο Φως της θεότητας σε ανταπόδοση της υπομονής σου στη στέρηση του κτιστού φωτός στα τελευταία χρόνια της ζωής σου. Ξεκουράσου Πατέρα μας, η εκκλησία που διακόνησες είναι κοντά σου με την παρουσία , τις ευχές και τις προσευχές του Μακαριωτάτου Προκαθημένου και των αγιωτάτων Ιεραρχών και κληρικών που σε περιβάλλουν, ολόκληρη η πνευματική σου οικογένεια είναι εδώ κοντά σου σε συντροφεύει στο τελευταίο σου ταξίδι, στολίζει το ιερό σου σκήνωμα με τα στεφάνια των δακρύων της ευγνωμοσύνης για όσα έπραξες για τα παιδιά σου.
Είναι εδώ Πατέρα μας οι Ιερείς σου, είναι οι άνθρωποι που ευεργέτησες, τα νιάτα που αγκάλιασες, τα γηρατειά που κανάκεψες κι όλοι μαζί με τον Επίσκοπο μας πρώτο υπόσχεση σου δίνουμε πως ποτέ στο βελούδο της ψυχής μας που στόλισες, δεν θα αφήσουμε τον μπάτη της λησμονιάς να σβήσει τη γραφή σου.
Ποτέ Πατέρα μας δεν θα πάρουμε τη ζωή μας λάθος, της αχαριστίας τα βέλη ακονίζοντας και τις σειρήνες τις ομηρικές της λησμονιάς ακολουθώντας. Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας πρόσφερες και σου ζητάμε συγνώμη για όσα δεν σου προσφέραμε, το όνομα σου μεγάλο και αιώνια η μνήμη σου γονατίζουμε στη θωριά του σκηνώματος σου . Ας είναι ευλογημένο το χώμα της Αττικής γης που θα το σκεπάσει.
Καλό ταξίδι πατέρα μας πορεύου να συναυλισθείς μετά του αειμνήστου Επισκόπου Τιμοθέου και πάντων των προαπελθόντων Πατέρων και Αδελφών.
Καλή Ανάσταση.