Διψώντας για πρωτεία…

288 social media engagement

(Ερμηνεία στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Ε΄ Νηστειών (Μαρκ. ι΄, 32-45)

Από τη στιγμή που θα γεννηθούμε αρχίζει μία ασυνείδητη προσπάθεια ανταγωνισμού.

Υπάρχει στη φύση μας η δίψα για αποδοχή, για αγάπη, για ένωση με τον Θεό. Στη στρεβλή της μορφή αυτή η δίψα παραμορφώνεται σε φιλοδοξία.

Κάθε άνθρωπος στα παιδικά του χρόνια διεκδικεί τα πρωτεία στην καρδιά των γονιών του.Αργότερα μεγαλώνοντας αναζητά να βρίσκεται στο επίκεντρο του περιβάλλοντος του.

Αυτό κάνουν και οι μαθητές στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Είναι ανώριμοι ακόμη πνευματικά και ζουν υπό τη σκιά ενός στείρου ανταγωνισμού.

Δύο αδέλφια, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, ζητούν από τον Χριστό όταν θα βασιλεύσει τον ένα να τον βάλει στα δεξιά του και τον άλλον στα αριστερά του. Το αίτημά τους αναστατώνει τους υπόλοιπους μαθητές, οι οποίοι νιώθουν αδικημένοι.

Ο Χριστός όμως τους μιλάει για μία άλλη Βασιλεία. Σε αυτήν τα κριτήρια είναι πολύ διαφορετικά από του δικού μας κόσμου. Εκεί το κριτήριο δεν είναι το «εγώ» μας. Δεν προκρίνεται αυτός που επιθυμεί να υπερτερεί των άλλων.

Η Βασιλεία του Θεού έχει ως βάση της την αγάπη για τον συνάνθρωπο. Εκεί όποιος θέλει να μετέχει θα πρέπει να είναι διάκονος όλων.

Αυτό είναι που μας εισάγει λοιπόν στη Βασιλεία του Θεού είναι η διακονία. Ο Χριστός διακόνησε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος μέσα από την ενανθρώπιση Του, το λόγο Του, τις πράξεις Του, την σταύρωση Του, την ανάσταση Του και συνεχίζει να μας διακονεί μέχρι και σήμερα.

Προσφέρει κάθε φορά στη Θεία Λειτουργία το σώμα Του και το αίμα Του. Ενώνεται μαζί μας, μάς αγιάζει και μάς καλεί να βαδίσουμε μαζί Του το δρόμο της αγάπης.

Ο άνθρωπος έτσι είναι πλασμένος, όχι για να διεκδικεί πρωτεία, αλλά για να διακονεί, για να αγαπά, για να ζει Θεϊκά!

Αρχιμ. Νήφων Βλυσίδης