Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου
Ευτυχίας 28, 141 22, Νέο Ηράκλειο, τηλ 210 2820143
Ο πρώτος Ναός θεμελιώθη το έτος 1955 και ενεκαινιάσθη την 25η Μαΐου 1975 υπό του Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας Τιμοθέου. Από του έτους 1990 άρχισε η εκ βάθρων ανέγερση νέου Ναού, εν τω ισογείῳ του οποίου λειτουργούν Κατηχητικά Σχολεία, Σχολές Μουσικής, Χορού, Αγιογραφίας και Αίθουσες Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων
Ιδιωτικά Παρεκκλήσια
Ιερά Λείψανα
Περίπυστος Ιερά Εικών: Παναγίας Ελεούσης
Η ιστορία του Ιερού Ναού
Ο Ιερός Ναός έγινε ενοριακός με το υπ΄ αριθμόν 655 Β. Διάταγμα της 17ης Οκτωβρίου 1964 και δημοσιεύθηκε την 31η Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου στο υπ” αριθμόν 187 τεύχος Α’/Φ.Ε.Κ., ενώ είχε ανεγερθεί ισόγειο κτίσμα, οι εργασίες για την κατασκευή του οποίου άρχισαν το 1955.
Ο υπέργειος Ναός άρχισε να ανεγείρεται το 1967 και η επέκταση του προς το Βορρά μαζί με το κωδωνοστάσιο έγινε τον Σεπτέμβριο του 1987 ενώ η προς Νότο επέκταση του μαζί με το υπόγειο και τη θεμελίωση του πνευματικού Κέντρου έγινε τον Φεβρουάριο του 1991. Ο Ιερός Ναός εγκαινιάσθηκε την 25η Μαΐου του 1975 ημέρα Κυριακή, από τον πρώτο Ποιμενάρχη της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας καί Φιλαδέλφειας, κ. Τιμόθεο τον από Μαρώνειας.
Ο Ιερός Ναός θεμελιώθηκε από τους πρώτους κατοίκους της συνοικίας Πράσινου Λόφου Ηρακλείου Αττικής. Οι πρώτοι κάτοικοι στην πλειοψηφία τους ήταν ανάπηροι και θύματα πολέμου, οι όποιοι και ίδρυσαν την «Ένωση Εργαζομένων». Αυτή διαδέχθηκε το 1993 Σύλλογος επονομαζόμενος «ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ» Πράσινου Λόφου Ηρακλείου Αττικής.
Κτίσθηκε με πολλές θυσίες και στερήσεις καθώς και με προσωπική εργασία των πρώτων κτητόρων , όπως η αοίδιμος Μάρθα Ι. Βαφιά.
Ο Ιερός Ναός είναι τρίκλιτος Σταυρεπίστεγος. Η Αρχιτεκτονική του είναι Βασιλική μετά τρούλου επί εγκαρσίων τόξων. Όπως και στους μοναστηριακούς ιερούς Ναούς (καθολικά) δεν καταλαμβάνεται ολόκληρο το εύρος του Ναού αλλά εγκάρσιο κλίτος. Το κτίριο παρουσιάζει έξαρση και δεύτερου εγκάρσιου κλίτους δίπλα στην είσοδο ώστε να έχει το σχήμα διπλού (ρώσικου) σταυρού. Με την προσθήκη και των νέων κλιτών τα όποια περιβάλλουν κατά μήκος το αρχικό κτίσμα είναι πλέον μια πεντάκλιτος Δισταυρεπίστεγος Βασιλική μετά τρούλου.
Κάτω από τον σημερινό Ναό, υπάρχει ημιυπόγειο κτίσμα ίδιων διαστάσεων, μέρος του οποίου είναι ο πρώτος Ναός της Ενορίας, και μέρος αίθουσες, γραφείο και διάφοροι χρήσιμοι χώροι.
Ο πρώτος Ναός θεμελιώθηκε το έτος 1955 καί εγκαινιάσθηκε την 25η Μαΐου 1975 υπό του Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας καί Φιλαδέλφειας Τιμοθέου. Από του έτους 1990 άρχισε η εκ βάθρων ανέγερση νέου Ναού.
Στη νότια πλευρά του ιερού Ναού οικοδομήθηκε από το 1991 μεγάλο υπόγειο 220 τετραγωνικών μέτρων και δυτικά του Ναού αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, 600 και πλέον τετραγωνικών μέτρων όπου λειτουργούν Κατηχητικά Σχολεία, Σχολές Μουσικής, Χορού, Αγιογραφίας και Αίθουσες Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων, Βιβλιοθήκη, Ταινιοθήκη, ενοριακή Θεατρική σκηνή με μόνιμη οπτικοακουστική εγκατάσταση, κι η ενοριακή περιοδική έκδοση.
Ο Ιερός Ναός ευρίσκεται στη Συνοικία Πράσινου Λόφου του Δήμου Ηρακλείου Αττικής στην πλατεία «Ελευθερίας», στο νοτιοδυτικό άκρο 7 περίπου στρεμμάτων, μεταξύ των οδών δυτικώς Ευτυχίας, νοτίως Ματρόζου, βορείως Κολοκοτρώνη και ανατολικά Κοιμήσεως Θεοτόκου ή Βίτσι στο πίσω μέρος του Ιερού Ναού.
Ο Ιερός Ναός προ της επεκτάσεως του κτιρίου είχε διαστάσεις 220 τετραγωνικών μέτρων. Η προσθήκη των δύο κλιτών διαστάσεων συνολικά 158,40 τετραγωνικών μέτρων του έδωσε ολική χωρητικότητα 1.200 περίπου ατόμων καί διαστάσεις 378,40 τετραγωνικών μέτρων. Το τέμπλο του παλαιού Ιερού Ναού είναι μαρμαρόγλυπτο από λευκό μάρμαρο με μαύρους κιονίσκους και λευκό βάθος στα σκαλίσματα.
Το τέμπλο που είναι έργο καλλιτέχνη (Φιλιππότης) από την Τήνο, δεν καλύπτει τα νέα κλίτη. Δεν διαθέτει δεύτερη σειρά Ιερών Εικόνων εκτός από τις Μεγάλες οι όποιες εικονίζουν τον Κύριο σε όρθια στάση (Ελεήμονα), τη Θεοτόκο Βρεφοκρατούσα σε στάση ομοίως όρθια (Οδηγήτρια), τον Τίμιο Πρόδρομο έμπτερο, την Κοίμηση της Θεοτόκου, στη νότια πλευρά δίπλα στον Αρχάγγελο Γαβριήλ, την Αγία Αικατερίνη και τον Άγιο Διονύσιο, Αρχιεπίσκοπο Αίγινας. τον εκ Ζακύνθου. Στη βόρεια πλευρά, δίπλα στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, την πάνσεπτη παράσταση της Παναγίας Τριάδος και τον Άγιο Χριστόφορο Χριστοκρατούντα.
Ο Ιερός Ναός έχει Αγιογραφημένο το επάνω μέρος στο Άγιο Βήμα, το επάνω μέρος της Αγίας Τράπεζας, τμήμα της οροφής με την παράσταση της Αναλήψεως του Κυρίου ημών(Δόξης) το δε στηθαίο του τμήματος αυτού, ο δοκός οροφής, φέρει παραστάσεις του Αγίου Μανδηλίου (αχειροποίητη Εικόνα του Προσώπου του Δεσπότη Χρίστου), προς βορρά Αγιογραφίες προσώπων Προφητών, των Ιερεμίου και Σολομώντα, προς νότο των Μωυσή καί Δαυίδ, στην κόγχη την Κυρία των Αγγέλων, Ένθρονη Υπεραγία Θεοτόκο Βρεφοκρατούσα μεταξύ δύο Αγγέλων. Η όλη Αγιογραφία επανιστορήθηκε το 1980.
Ο Ιερός Ναός έχει τρία ξυλόγλυπτα περίτεχνα Προσκυνητάρια επίχρυσα, όπως επίχρυσα είναι όλα τα ξυλόγλυπτα του Ιερού Ναού, οι θύρες του τέμπλου και τα Εισοδικά προσκυνητάριά του με τις Εικόνες του Αγίου Διονυσίου Επισκόπου Αιγίνης, από τη Ζάκυνθο, επίσης τις εικόνες των Αγίων Φανουρίου και Παρασκευής.
Στον Ιερό Ναό βρίσκεται μεγάλος ξυλόγλυπτος επίχρυσος επιτάφιος της Παναγίας με κεντητή πάνω σε βελούδο την παράσταση, τρία Εισοδικά το ένα μόνιμα με την εικόνα του Αγίου Μάρτυρα Ηρακλείου του Αθηναίου πολιούχου της πόλεως, καθώς και δύο Εικόνες της Κοιμήσεως και των Εισοδίων της Θεοτόκου πάνω σε ξυλόγλυπτους ορθοστάτες και μέσα σε ξυλόγλυπτα πλαίσια.
Επίσης μεγάλος Θρόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου επίχρυσος με ξυλόγλυπτη περίτεχνη θύρα, και μέσα σε διπλό πλαίσιο αντίγραφο Αγιογραφημένο σε μεγάλο μέγεθος της κτητορικής και θαυματουργού θεομητορικής Εικόνας της Παναγίας Πράσινου Λόφου (Ελεούσης) έργου του 1839 (το πρωτότυπο).
Επίσης ο Ναός έχει ξυλόγλυπτο και επίχρυσο κιβώριο πάνω στην Αγία Κεντρική Τράπεζα. Ο Αρχιερατικός Θρόνος απέναντι από τον Θρόνο της Θεομήτορος είναι επίσης επίχρυσος και ξυλόγλυπτος. Τα αναλόγια του Ναού επίσης είναι επίχρυσα και ξυλόγλυπτα, όπως είναι και το μικρό έπιπλο του Ομίλου Γυναικών απέναντι από το παγκάρι.
Οι πολυέλαιοι, οι τέσσερεις κεντρικοί, είναι κρυστάλλινοι διαφόρων τύπων, οι δε έξι πλάγιοι, ανά τρεις, κρυστάλλινοι και ομοιόμορφοι. Τα νέα κλίτη φωτίζονται απλώς με ηλεκτρικό ρεύμα ως νεοκατασκευασθέντα. Το κωδωνοστάσιο του νέου Ναού είναι μεγάλο με τέσσερεις ορόφους. Τη θέση του δεύτερου κωδωνοστασίου στο νότιο κλίτος κατέχει μικρότερο κτίσμα. Διαφορά παρουσιάζουν οι κίονες των κλιτών, λόγω της επεκτάσεως του κτιρίου, με αρμονικά τόξα και ημικύκλιες αψίδες.
Η ενορία έχει ιδιωτικό Ναό οικογένειας η οποία κατοικεί στο άνω μέρος από το Ναό και ονομάζεται Άγιος Σπυρίδωνας.
Επίσης ο ναΐσκος της Αγίας Παρασκευής πολύ παλιός , άμεσα συνδεδεμένος με την ιστορία και την παράδοση του τόπου, την περίοδο προ του 1996 γκρεμίστηκε από τους νέους ιδιοκτήτες του, ως παλιός, χωρίς να μείνει κανένα αναμνηστικό σημείο της ύπαρξης του.
Οι ιδιοκτήτες του τότε αφιέρωσαν στο Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου βαρύτιμο ξυλόγλυπτο προσκυνητάριο προς τιμή της Αγίας Παρασκευής.
Στην ενορία υπάρχει παλαιότατο επίσης ιδιωτικό Παρεκκλήσι μέσα στο Γηροκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού αφιερωμένο στις Αγίες Αδελφές του Λαζάρου, Μυροφόρες Μάρθα και Μαρία. Για το λόγο αυτό και το ως άνω ίδρυμα ονομάζεται «Μάρθα-Μαρία».
Ο Ιερός Ναός τιμώντας το όνομα της Παναγίας Θεοτόκου, εορτάζει την Κοίμηση Αυτής, τα ιερά Αυτής Εισόδια, στα όποια καθιερώθηκε και το Βόρειο Κλίτος, ενώ το Νότιο από τα νεοκατασκευασθέντα κλίτη έχει αφιερωθεί στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Εορτάζει επίσης την Αγία Σκέπη της Θεοτόκου ως γιορτή του Ενοριακού Ομίλου Γυναικών .
Επίσης γιορτάζεται το Γενέθλιο της Θεοτόκου στον ισόγειο Ιερό Ναό. Η γιορτή αυτή είναι και η Πανήγυρις του Συλλόγου του ιερού Ναού. Τιμά επίσης τις εορτές των Θεομητορικών Ενδυμάτων, Τίμιας Εσθήτας και Παντίμου Ζώνης, τη Ζωοδόχο Πηγή, την Υπαπαντή του Σωτήρος Χρίστου, την 26η Δεκεμβρίου ως γιορτή για τη Σύναξη της Επιφατνίου Θεοτόκου. Κατά τη μέρα αυτή γίνεται και Πανήγυρις για την καθιέρωση του Θεομητορικού Θρόνου της Ενορίας. Επίσης την Κυριακή των Μυροφόρων ως γιορτή της πρώτης Μάρτυρος της Αναστάσεως Κυρίας Θεοτόκου, μετά των λοιπών Μυροφόρων Γυναικών .
Εορτάζει και την μνήμη του πολιούχου του Ν. Ηρακλείου Μάρτυρος ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ του Αθηναίου την 18η Μαΐου. Ενοριακές Πανηγύρεις είναι οι εορτές των Αγίων Διονυσίου, επισκόπου Αιγίνης του εκ Ζακύνθου, Παρασκευής της Αθλοφόρου, Αικατερίνης της Πανσόφου, Χριστόφορου του Μάρτυρα, Σπυρίδωνος Επισκόπου Τριμυθούντος, Φανουρίου του Νεοφανούς, το Σάββατο του Λαζάρου, τη μνήμη της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, και την Κυριακή της Σαμαρείτιδος.
Στην ενορία λειτουργεί Πνευματικό κέντρο από το 1976. Δραστηριότητες του, η διοργάνωση διαλέξεων με ποικίλα πνευματικής φύσεως θέματα καί διάφορες ομιλίες, η λειτουργία ομάδων για ενήλικας, διδασκαλία βυζαντινής μουσικής, Αγιογραφίας.
Στην ενορία επίσης λειτουργεί Κέντρο Νεότητας με 5 χορευτικά τμήματα. Επίσης υπάρχει χορωδία Βυζαντινής Μουσικής, ορχήστρα, θεατρική μικτή Ομάδα και ομάδα διοργανώσεως εκδηλώσεων.
Έχει διοργανώσει πάνω από είκοσι μεγάλες εκδηλώσεις, όπως στο Κινηματοθέατρο των Αθηνών «ΠΑΛΛΑΣ» με τον τίτλο «εν τη καθ” ημάς Ανατολή» την 23η Φεβρουαρίου του 1992, Βυζαντινή Μουσική – Παραδοσιακό Τραγούδι – Ελληνικοί Χοροί, με σημαντικές συμμετοχές εκτός των Ενοριακών Τμημάτων, της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας του Λυκείου Αγγελόπουλου, του Πολιτιστικού Ομίλου Φοιτητών του Πανεπιστημίου «Αθηνών καί πολλών καλλιτεχνών όπως ο Ρος Νταίηλυ, Καρυοφίλης και Θεοπούλα Δοϊτσίδη, Γεώργιος Κοτσίνης, Μιχάλης Σπυριδάκης, Γεώργιος Μαρινάκης, Γεώργιος Γενναίος, Άνδρ. Κούνδουρος, Βαγγέλης Δημούδης, Χρήστος Ζώτος κ.α.
Κορυφαίο γεγονός θεωρείται η διέλευση του τμήματος του Τιμίου Ξύλου το 1985 το όποιο φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους Άθω, για προσκύνηση και ευλογία των Ενοριτών. Τελέσθηκε μάλιστα αγρυπνία με συμμετοχή των Αγιορειτών Πατέρων.
Επίσης η άφιξη καί παραμονή των Ιερών Λειψάνων της διαλελυμένης ιεράς Μονής Αγίου Αθανασίου Τυμφρηστού το 1991, των Αγίων Συμεών του θεοδόχου, Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, των Αγίων Θεοδώρων, του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Δημητρίου, Αγίου Παντελεήμονος, Αγίας Παρασκευής, Αγίου Ερμολάου καί Αγίων Τεσσαράκοντα των εν Σεβαστεία.
Από τον Πρωτοπρεσβύτερο πατέρα Σπυρίδωνα Κουφό της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνιάς, παραχωρήθηκε στην ενορία το 1993 τμήμα του Ιερού Λειψάνου των εκ Κρήτης Τεσσάρων Νεομαρτύρων Γεωργίου, Αγγελή, Μανουήλ και Νικολάου οι όποιοι εορτάζουν την ημέρα της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου την 28η Οκτωβρίου.