…ήρθε ο Χριστός για να ζήσει ο κόσμος!

Πρόσωπο με Πρόσωπο συνάντηση Θεού κι Ανθρώπου

Για ‘μας ήρθε ο Χριστός στον κόσμο που ‘μαστε μόνοι κι αναζητάμε καταφύγιο. Βλέπεις στη ζωή, οι τρικυμίες πολλές και ναυάγια γύρω γύρω. Για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, έγινε ο ίδιος καταφύγιο ώστε να βρούμε ‘μεις λιμάνι και αγκαλιά, να πορευόμαστε μ’ Αυτόν, σα ‘ναι φίλος, σα να ‘ναι αδερφός -σαρκώθηκε ο Δημιουργός!

Για ‘μας ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, που μας βαραίνει η ζωή, τα προβλήματα πολλά, και κάθε μέρα περισσότερα… Για ‘μας ήρθε, που απελπιζόμαστε κι αισθανόμαστε τη δύναμή μας να τελειώνει. Για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, Δύναμη απ’ τον ουρανό… πώς λοιπόν μπορούμε να αισθανόμαστ’ αδύναμοι αφού μας έντυσε τη Δύναμή Του; Έγινε άνθρωπος ώστε να ‘μαστε εμείς δυνατοί, ν’ αντέχουμε στις δυσκολίες της ζωής. Έγινε άνθρωπος ώστε να μάθουμε ότι πλαστήκαμε για να εργαζόμαστε ο ένας πλάι στον άλλον. Να βγει ο καθένας απ’ τη μοναξιά του, “απ’ τον κόσμο του” που τον τυραννά! Για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, να μας μάθει ότι είμαστε ίσοι μεταξύ μας: ολόκληρος Θεός έγινε μ’ εμάς ίσος -πώς κάποιος λοιπόν από ‘μας μπορεί να νομίσει τον εαυτό του ανώτερο από κάποιον άλλον;

Για ‘μας ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, να πάρει το σώμα μας που πλάστηκε από χώμα, να το κάνει ουρανό, να τ’ αναστήσει στην Αθανασία. Ίδιο σώμα μ’ εμάς, ίδια χέρια μ’ εμάς, ίδιο κεφάλι μ’ εμάς -για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, έγινε ένας από εμάς για να σώσει όλους εμάς. Έγινε άνθρωπος για ν’ αναζητήσει τον κάθε άνθρωπο.

Για ‘μας ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, που πονάει το σώμα κι ψυχή μας. Οι παθήσεις πολλές κι οι πληγές άλλες τόσες. Ο ένας πόνος φέρνει τον άλλον -ο κάθε ένας από ‘μας, μέσα του, ξέρει καλά τι σημαίνει πόνος… Για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, ήρθε τους πόνους να θεραπεύσει, να μας κάνει καλά, σαρκώθηκεν η Γιατρειά η ίδια, αφού ο ίδιος πόνεσε φορώντας ίδια με τη δική μας σάρκα.

Ήρθε ο Χριστός να μας βγάλει από τον εαυτό μας ώστε να μπορέσουμε ν’ αγαπήσουμε τον εαυτό μας έτσι που είμαστε σίγουροι ότι επιθυμούμε τον Παράδεισο! Κι αφού επιθυμούμε τον Παράδεισο, θ’ αγωνισθούμε να κατοικήσουμε σ’ αυτόν. Για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, να μας δείξει ότι ο παράδεισος ξεκινά σε τούτην εδώ τη ζωή. Έλαβε ο Χριστός μ’ εμάς το ίδιο σώμα και κάλεσε στο Παράδεισο όλους όσους έχουν ανθρώπινο σώμα, όλους ανεξαίρετα.

Δεν ήρθε ο Χριστός στον κόσμο για λίγους αλλά για όλους!

Για ‘μας ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, γιατί μας έλειπε η Αγάπη κι Αυτός μας γέμισε Αγάπη -όταν χάνεται η Αγάπη, χάνεται κι η λευτεριά… Πώς εμείς μπορούμε την Αγάπη να στερούμε, όταν για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, η ίδια η Αγάπη; Σαρκώθηκε για τη δική μας λευτεριά. Σαρκώθηκε και το πρόσωπό μας, ο καθένας από ‘μας, απέκτησεν αξία. Για ‘μας σαρκώθηκε ο Θεός, έγινε Πρόσωπο όπως εμείς, μας κοίταξε στα μάτια, Πρόσωπο με Πρόσωπο, ήρθε, μας συνάντησε ο Χριστός, μας ένωσε στην Εκκλησία Του.

Ήρθε ο Χριστός για να ζήσει ο κόσμος!

Ιάσων Ιερομ.